คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
ลูกที่ติดอยู่ในท้องทำให้เธอคิดสั้น หลังหมดหนทางเพราะพ่อไม่รับ และตัวเองก็เพิ่งอายุ 16 ปี!
จากคู่รักวัยใสในวันวานกลายเป็นคนแปลกหน้าที่ชีวิตเปรียบดั่งเส้นขนาน
แต่ พีรติ กลับคืบคลานเข้ามาล้วงลึกในหัวใจของ พระพาย ทีละน้อย
เพื่อค้นหาความจริงเรื่อง ‘ลูก’ ที่ควรจะสิ้นลมหายใจไปพร้อมกับเธอเมื่อยี่สิบปีก่อน
“พายแก่แล้ว ผิวกร้านไม่ได้น่าสัมผัสเหมือนเมื่อก่อน”
พระพายห้ามมือหนาที่สอดอยู่ใต้ร่มผ้า ผละออกจากเขาแล้วเบนหน้าหลบเอียงอาย
ผิวเธอกร้านเพราะไม่เคยสนใจทาครีมบำรุง
“พายสวยในสายตาพี่เสมอ ไม่ว่าผิวจะแห้งกร้าน หน้าตาจะเป็นยังไงพี่ก็รัก”
“แต่พายทำให้พี่พีเสียใจ”
“พายลำบากมามากพอแล้วนะ ต่อไปนี้เราจะเชื่อใจกันไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม พี่สัญญา”
พีรติเอ่ยเสียงหนักแน่น วางมือสากลงบนแก้ม หยดน้ำตากลิ้งหล่น เขาไล้นิ้วเช็ดให้อ่อนโยน
“พายเป็นแค่แม่บ้าน เรา…ต่างกัน”
พระพายเจียมตัว
“ใช่พายเป็นแม่บ้าน แต่เป็นแม่บ้านที่เป็นภรรยาของพี่”
“พี่พี…”
“พี่รักพายจะอยู่กับพาย มีลูกให้พี่นะ”
พีรติร้องขอพร้อมประคองร่างเล็กเอนลงนอนแล้วโอบกอดเธอเอาไว้ด้วยอ้อมแขนแข็งแกร่ง
พร้อมจะปกป้อง ดูแล นับจากวันนี้ไป
“พาย…แก่แล้ว คงมีลูกยากแล้วค่ะ”
น้ำเสียงค้านกระท่อนกระแท่น เมื่อถูกซุกไซ้ลำคอและมือหนาที่สอดเข้ามาลูบไล้อยู่แถวสะโพก
สัมผัสของเขาทำให้ร่างกายร้อนผะผ่าวราวกับถูกไฟลาม
“แต่พี่ยังไม่แก่ และที่สำคัญพี่เชื่อในฝีมือว่าครั้งเดียวลูกต้องมาอยู่กับเราแน่นอน!”