คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
ไม่เปิ่นไม่โก๊ะจริง เธอคงไม่พลาดปล่อยไก่ คิดว่าประธานบริษัทเป็นพนักงานระดับเดียวกับเธอหรอก
ร่มฤดี ไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน นอกจากวางไว้บนบ่าที่เดิม เพิ่มเติมคือรอยยิ้มแหยๆ ส่งให้เจ้านายมาดโก้
แต่ พริษฐ์ เจ้านายของเธอก็ช่างน่ารักเหลือเกิน นอกจากจะไม่ถือสากับความกะเล่อกะล่าของเธอแล้ว
เขาเหมือนถูกมนตร์สะกดนะจังงัง ตะลึงในอะไรสักอย่าง ถึงได้ตามจีบเธอ
อาจจะเพราะ… ความสวยที่ไม่ค่อยมีใครบอกจนเขาสะดุดตา หรือเขาอาจจะสะดุดใจในความเงอะงะ ถึงได้สะดุดรักเธอ!
“นั่นเบอร์ผม เมมไว้สิ”
ร่มฤดียังไม่ทันได้กดบันทึกเบอร์ แต่มือหนาก็เอื้อมมารั้งข้อมือบางของเธอไว้ ร่มฤดีหันไปมองด้วยแววตาตระหนกแกมประหม่า
“มีอะไรคะ”
“เมมหรือยัง”
คนงงมองโทรศัพท์ของตัวเอง เขาต้องการให้เธอเมมตอนนี้ต่อหน้าหรือไงนะ เห็นเขามองอยู่ก็เลยกดบันทึกชื่อเขา
Boss
“เอามานี่”
“อะไรกันคะ นั่นมันโทรศัพท์ปริมนะ”
มีหรือที่เขาจะสน นิ้วเรียวยาวของพริษฐ์กดแป้นพิมพ์ไม่กี่ทีก็เสร็จแล้วเขาก็ยื่นให้ My Boss
ร่มฤดีทำปากยู่
“บอสไม่ใช่ของปริมคนเดียวสักหน่อย”
“แล้วอยากให้ผมเป็นของปริมคนเดียวไหมล่ะ””