คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
เขาเป็น ‘เสือร้าย’ ที่เธอไม่ควรเฉียดเข้าไปใกล้
ทว่ายิ่งพยายามวิ่งหนีเท่าไหร่
ก็เหมือนกับเป็นการปลุกสัญชาตญาณในการ ‘ล่า’ ของเขามากขึ้นเท่านั้น
“อยู่กับพี่ก็ต้องสนใจพี่สิ เพิร์ลจะมองผู้ชายคนอื่นทำไม”
“ก็พี่เสือนิสัยไม่ดี”
“พี่นิสัยไม่ดีตรงไหน?”
เขามองเธออย่างไม่เข้าใจนัก
“พี่เสือมองผู้หญิงคนนั้นก่อน คงเห็นว่าเธอสวยกว่า อึ๋มกว่าเพิร์ลใช่มั้ยคะ”
เธอบอกพลางมองเขาอย่างน้อยใจ แต่ชายหนุ่มกลับส่งยิ้มกรุ้มกริ่มมาให้
ก่อนจะดึงร่างเล็กเข้ามากอด แล้วจูบที่ขมับเธอแผ่วเบาอย่างเอาใจ
“พี่มองเค้าเพราะคิดว่าเพิร์ลของพี่น่ารักกว่าเป็นไหนๆ อีกอย่างนะ…ของเพิร์ลก็ไม่ได้เล็กสักหน่อย พี่จับทีไรก็เต็มไม้เต็มมือทุกที”
“พี่เสือ!”
เธอเรียกชื่อเขาเสียงดังจนคนที่นั่งโต๊ะข้างๆ ถึงกับต้องหันมามอง
“เบาๆ สิที่รัก เดี๋ยวลูกค้าเค้าตกใจกันหมดหรอก”
“ก็พี่เสือมาพูดทะลึ่งอะไรแบบนั้นล่ะคะ”
“ทะลึ่งอะไร เรื่องจริงต่างหาก นี่แปลว่าอยากประชดพี่ว่างั้น? ถึงได้มองไอ้หน้าอ่อนพวกนั้นอยู่ตั้งนานสองนานน่ะ”
“ใครประชด เพิร์ลก็แค่มองเฉยๆ ไม่ได้ทำอะไรอย่างอื่นสักหน่อย”
“พี่ก็แค่มองเฉยๆ เหมือนกัน ทีนี้หายหึงแล้วนะ มาชิมเค้กต่อดีกว่าเดี๋ยวพี่ป้อน”
“ไม่เอาค่ะ เพิร์ลตักเองได้ พี่ไม่อายลูกน้องบ้างหรือไงนะมานั่งกอดนั่งหอมเพิร์ลอยู่ได้ งานการก็ไม่รู้จักไปทำ”
“ก็นี่ไงงานของพี่”
“งานอะไรคะ นั่งเฝ้าเพิร์ลเนี่ยนะ”
“ใช่ จะเฝ้าจนกว่าเพิร์ลจะกลับสำนักงานกับพี่ ไม่งั้นถ้าคนอื่นขโมยเพิร์ลไป พี่ก็ได้คลั่งตายแน่”
“เว่อร์มากค่ะ”
ถึงจะมองเขาอย่างหมั่นไส้ แต่หัวใจเธอก็พองฟู เมื่อเขาแสดงออกถึงความรักที่มีอย่างไม่คิดจะปิดบังใครแบบนี้
“ใครว่าล่ะ พี่น่ะหล่อมากต่างหาก”
“เกี่ยวอะไรกันคะเนี่ย คนอะไรชอบหลงตัวเองตลอด”
“ก็ต้องหลงตัวเองเอาไว้ก่อน เพราะเวลาหลงเมียทีไรของมันชอบขึ้นตลอด ไม่เชื่อลองจับดูสิ เนี่ยเสือน้อยตื่นอีกแล้ว”