คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
สำหรับเขา… เธอเป็นแค่นางบำเรอ ไม่ใช่คนที่เขาต้องการให้เป็นแม่ของลูก
สำหรับเธอ… เขาคือทุกสิ่งทุกอย่าง คือรักแรกพบ คือผู้ชายที่เธอรักจนหมดหัวใจ
เมื่อ ‘เหนือนภา’ กลับเข้ามาในชีวิตของเขาอีกครั้ง
แถมยังมีลูกสาวที่หน้าตาน่ารักเหมือนเขาตอนเด็กๆ มาด้วยอีกคน
‘ปฐพี’ จึงไม่มีทางปล่อยเธอให้หลุดมือไปอีกเป็นอันขาด
ร่างเล็กหย่อนกายลงนั่งบนสะโพกแกร่งอย่างลืมตัว
ก่อนจะเทน้ำมันนวดลงบนฝ่ามือนุ่มแล้วลูบไล้ไปตามแผ่นหลังแข็งแรง
เสียงลมหายใจของหญิงสาวทำให้ชายหนุ่มใต้ร่างรู้สึกกระสับกระส่ายเล็กน้อย
อาจจะเป็นเพราะร่างกายของเขาห่างหายจากเรื่องบนเตียงมาสักพักใหญ่ๆ แล้ว
และสาวสวยคนนี้ก็ช่างมีเสน่ห์เกินต้านทาน เวลาหล่อนนวดน้ำมันให้แขกผู้ชายทีไร
ก็โดนแขกจ้องจะขย้ำลวนลามทุกที
และกับเขาคนนี้ก็เห็นทีจะรอดยาก…
“แม่สอนให้หวานนวดตั้งแต่เด็กๆ ตอนนั้นครอบครัวของเราอยู่ที่ราชบุรี แม่ทำงานในร้านนวดแผนโบราณ ส่วนพ่อก็เปิดร้านอาหารตามสั่ง พ่อต้องยืนทำอาหารตั้งแต่เช้ายันค่ำ หลังจากปิดร้านแล้วก็เมื่อยไปทั้งตัว หวานก็เลยต้องคอยนวดให้พ่อ สลับกับนวดให้แม่ เพราะหลังจากที่นวดให้คนอื่นทั้งวันแม่เองก็ปวดเมื่อยไปทั้งตัวเหมือนกัน”
น้ำเสียงหวานใสของเหนือนภาเล่าเรื่องราวชีวิตของตัวเองให้เขาฟัง
ถึงแม้หลังจากที่พ่อของหญิงสาวประสบอุบัติเหตุแล้วทุกอย่างจะเปลี่ยนแปลงไป
แต่เธอก็พยายามแสร้งยิ้มกลบเกลื่อนความเศร้าเอาไว้
เพราะไม่อยากจะถ่ายทอดพลังงานด้านลบไปสู่คนอื่น
“นวดแขนต่อเลย”
ชายหนุ่มพูดเบาๆ ก่อนจะพลิกตัวนอนหงายโดยไม่บอกกล่าวล่วงหน้า
คนร่างเล็กที่กำลังทับตัวเขาอยู่เลยเปลี่ยนท่ามาเป็นคร่อมกลางลำตัวเขาที่กำลังนอนหงายอยู่แทน
แย่แล้ว! เหนือนภาแก้มแดง หญิงสาวรู้สึกร้อนระอุตรงกึ่งกลางลำตัว
ริมฝีปากอวบอิ่มเม้มเข้าหากันแบบผู้หญิงที่เขินจัดจนทำอะไรไม่ถูก
ยิ่งสบตากับเขา… ก็ยิ่งรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะละลาย
ล่องลอยหายไปกับกลิ่นวนิลลาที่ปะปนอยู่กับมวลอากาศ
“เอ่อ ขอโทษค่ะ”
เมื่อได้สติก็รีบดึงขาข้างหนึ่งออกจากตัวเขาโดยพลัน
อาจเป็นเพราะฝ่ามือนุ่มๆ ที่สัมผัสลูบไล้ไปตามเรือนร่างเขา
น้ำเสียงหวานใสที่สุดแสนจะไพเราะเสนาะหู ดวงหน้าสวยหวานที่ลอยอยู่ตรงหน้า
ดวงตาคมโตที่ไหวระยับ หรือเพราะกลิ่นวนิลลาที่ว่ากันว่าช่วยกระตุ้นอารมณ์ทางเพศ
ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม…
ตอนนี้ปฐพีอยากจะดึงใบหน้าที่เปื้อนยิ้มน้อยๆ ของเธอเข้ามาจูบเสียให้รู้แล้วรู้รอด
“โอเค… ผมขอโทษ ผมขอโทษจริงๆ จะให้ผมชดใช้ยังไงก็ได้ แต่หวานให้โอกาสผมหน่อยได้ไหม อย่างน้อยก็ขอให้ผมได้ใกล้ชิดกับลูกแล้วก็ขอให้เขาเรียกผมว่าพ่อ”
“ก็ได้ค่ะ แต่คุณจะตรวจดีเอ็นเอก่อนไหมคะ จะได้สบายใจ”
น้ำเสียงของเธอยังคงหวานใสอยู่เหมือนเดิมถึงแม้ว่าจะแฝงแววประชดประชันอย่างเห็นได้ชัด
ดูเหมือนว่าเธอจะอารมณ์เย็นขึ้นบ้างแล้ว
“ดีเอ็นเอมันก็ชัดอยู่บนหน้าลูกแล้วไงหวาน”
เขากระตุกยิ้มพูดพร้อมกับขยับใบหน้าหล่อเหลาเข้าไปใกล้ๆ เธอ
มือใหญ่กำมือเล็กแล้วบีบเบาๆ ก่อนจะเริ่มพูดต่อ
“เรากลับบ้านไปหาลูกกันเถอะ ไหนคุณบอกว่าลูกรออยู่ไง เดี๋ยวน้องแก้มใสแกก็งอนอีกหรอก”
น้ำเสียงของเขาฟังดูอบอุ่นนุ่มลึก ทว่าเธอในวันนี้ต่างจากเธอในวันวานก่อนโดนเขาทิ้ง
เหนือนภาส่ายหน้าเบาๆ ก่อนจะพ่นเสียงหวานเอื้อนเอ่ยคำพูดที่เชือดเฉือนหัวใจเขา
“ใช่ค่ะ หวานต้องรีบกลับไปหาลูก ถึงคุณจะเป็นพ่อแต่คุณก็ไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวแกทั้งนั้น หวานแจ้งเกิดลูกโดยไม่ใส่ชื่อพ่อ ลูกชื่อเด็กหญิงเพียงฟ้าเพราะเขามีแม่แค่เพียงคนเดียว แม่ที่เป็นทุกอย่างให้เขา”
ปฐพีได้ฟังแล้วก็พ่นลมหายใจออกมายาวๆ นี่สินะที่เขาเรียกว่าใบมีดโกนอาบน้ำผึ้ง
เสียงหวานใสทว่าทิ่มแทงหัวใจคนฟังไปเต็มๆ
“หวานจะให้ผมรอไปถึงไหน รอจนหัวหงอก ปวดเข่า เอ็นเสื่อม สายตาพร่ามัว แล้วก็หมดสมรรถภาพทางเพศไปเลยเหรอ เออ! แต่ไอ้ตรงส่วนนั้นของผมมันไม่ได้ใช้งานมานานแล้ว มันอาจจะเสื่อมไปจริงๆ แล้วก็ได้”
เหนือนภาได้ยินแล้วต้องรีบหันไปทางอื่น
หญิงสาวกลั้นหัวเราะแทบตายก่อนจะหันกลับมาปั้นหน้านิ่งคุยกับเขาต่อ
คุณเล็ก! ถ้าคุณจะเสื่อมสมรรถภาพทางเพศมันก็เรื่องของคุณ มันไม่เกี่ยวอะไรกับหวาน
เธออยากจะตะโกนออกมาดังๆ แต่ก็เกรงใจคนอื่นๆ ในร้าน
อีกอย่าง… สายตาหื่นๆ ที่เขากำลังมองเธออยู่ในเวลานี้มันบ่งบอกได้เป็นอย่างดี
ว่าสมรรถภาพทางเพศของเขาไม่น่าจะเสื่อมถอยเลยสักนิด
เธอมั่นใจว่าคุณเล็กยังคงความเร่าร้อนอยู่เหมือนเดิม
“เย็นนี้หวานไม่ว่างจริงๆ ค่ะ แล้ววันนี้คุณไม่ต้องไปทำงานทำการหรือยังไง”
เมื่อวานเขาวุ่นวายอยู่กับลูกทั้งวัน ส่วนวันนี้ก็มาหาเธอตั้งแต่เช้า
“วันนี้ผมไม่มีอารมณ์จะทำงาน”
ที่ผ่านมาปฐพีเป็นคนที่บ้างานยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด ทว่าตอนนี้เขาหันมาบ้าเธอแทน