คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
หงส์งามแห่งเยว่ ถูกพระเชษฐาฝากฝังไว้กับพระคู่หมั้นแห่งถัง ตรัสว่าวันหนึ่งจักมารับคืน
ใครเล่าจะรู้ หงส์งามอาจกลายเป็นคนของถังตลอดกาล
“อย่าบังอาจแตะข้า!”
จอมโจรใจกล้าตวาดลั่นยามได้ยินคำสั่งป่าเถื่อนจากทหารแคว้นถังตรงหน้า
ดวงเนตรคู่งามตวัดมองใบหน้าของเหล่าทหารอย่างเอาเรื่อง
“พวกเจ้าไม่มีสิทธิ์”
“เหตุใดจึงแตะไม่ได้?”
อีกฝ่ายถามเหมือนยั่วโทสะเสียมากกว่า ยิ่งสายตาทรงเสน่ห์จ้องมองร่างระหง
ตั้งแต่ปลายเท้าจรดศีรษะก็ทำเอาคนถูกมองหน้าแดงได้ไม่ยาก
เมื่อถึงเวลาจักแตะให้หมดทั้งกาย
“เพราะเจ้าไม่คู่ควร”
พระหัตถ์เรียวชูป้ายหยกแสดงฐานะอันสูงศักดิ์ส่วนอีกข้างที่ว่าง
ก็ดึงผ้าสีดำปกปิดใบหน้าออกเผยให้เห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์และถือตนอย่างที่สุด
“ข้าคือพระคู่หมั้นของนายเจ้าไงเล่า”
“แล้วอย่างไร?”
“องค์รัชทายาทของเจ้าทั้งรักทั้งหวงข้า หากรู้ว่ายอดดวงใจถูกคนต่ำช้ามัดแล้วลากไปกับม้าต่อให้เจ้ามีเก้าศีรษะก็ไม่พอให้ตัด”
แม้บางเรื่อง อืม…หมายถึงทุกเรื่องที่พูดไม่ได้เป็นความจริงก็ยังดีกว่าไม่พูดปกป้องตนเอง
“น่ากลัว”
“จะ เจ้า!”
ยังไม่ทันก้าวหนีไปไกลกว่านั้นร่างกายพลันบังเกิดความเบาโหวง
ยามถูกมือแกร่งจับให้ขึ้นมานั่งบนหลังอาชาด้วยกัน
“เห็นว่าเป็นถึงยอดดวงใจขององค์รัชทายาท ข้าจึงไม่จับลากไปกับม้า ทว่ายังมีบทลงโทษอื่นรออยู่ในวัง ขอพระคู่หมั้นเตรียมใจรับไว้แล้วกัน”
ก้มลงกระซิบบอกชิดใบหูเล็กพลางสังเกตเห็นดวงหน้าหวานเชิดรั้น
ทว่าเจือสีแดงเรื่อจนอยากแกล้งให้หนัก
“ได้ยินว่ารัชทายาทชอบลงโทษหนักๆ เสียด้วย”