คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
สิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตของเธอคือการได้รักเขา
สิ่งที่แย่ที่สุดในชีวิตของเธอก็คือการได้รักเขาเช่นเดียวกัน
“คุณกลับไปเถอะ”
เมื่อคีรินยังเอาแต่ปิดปากเงียบ คนตัวเล็กก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงอดทนอดกลั้นต่ออีกว่า
“ฉันไม่หนีไปไหนหรอก”
“…”
“ตอนนี้คุณอยากจะไปไหนก็ไปได้เลย”
“ผมไม่ได้อยากไปไหน”
“คุณจะทำแบบนี้ไปจนถึงเมื่อไหร่”
น้ำเสียงนั้นแฝงความอ่อนล้า เขามองใบหน้าด้านข้างของคนตัวเล็กแล้วค่อยเอ่ยตอบเสียงราบเรียบ
“ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของคุณ”
หมายความว่า ถ้าอยากให้เขาไปจากที่นี่ เธอก็ต้องย้ายออกไปจากที่นี่ก่อนใช่ไหม
เธอโคลงหัวแล้วหัวเราะออกมานิดๆ
ทำไมเขาต้องทำเหมือนกับว่าเขาต้องการเธอด้วย
ทำไมเขาไม่ใจร้ายให้มัน…ถึงที่สุด เพื่อที่เธอจะได้โกรธจนไม่อยากมองหน้ากันไปตลอดชีวิต
“คุณกำลังทำให้ฉันเข้าใจผิด…อีกแล้ว”
น้ำเสียงของเธออ่อนล้า
ในที่สุดเธอก็ยอมหันกลับมาสบตากับคีริน
วินาทีที่ได้สบตากันความรู้สึกที่ผุดขึ้นมาบนดวงตาคมก็ทำให้หญิงสาวตัวชาวาบ
ความเย็นชา…ก็ยังมีเช่นเดิม กลิ่นอายบ้าคลั่งอันเป็นเอกลักษณ์…ก็ยังมีเช่นเดิม
แต่ในนั้นเหมือนมีอะไรบางอย่างที่เธอ…คาดไม่ถึงว่าจะได้เห็นมัน
หลายวินาทีถัดมาเขาก็เอ่ยเสียงเย็นชายิ่งกว่าปกติว่า
“ดึกแล้วคุณควรพักผ่อน”
“ใช่ ดึกมากแล้ว”
คนที่จู่ๆ ก็เห็นด้วยปีนขึ้นบนเตียง เธอห่มผ้าให้ตนเองแล้วค่อยเอ่ยเสียงเบา
“คุณไม่ได้ถูก…อะไรเข้าสิงใช่ไหมคะ”
“…คุณคิดว่าในโลกนี้มีอะไรกล้าสิงหรือเข้าใกล้ผมไหม”
เธอเห็นด้วย เขาน่ากลัวเกินกว่าที่ผีจะกล้าเข้าสิงจริงๆ
ผ่านไปไม่นานเธอก็เอ่ยขึ้นมาอีก
“ตอนที่ฉันไม่อยู่ คุณไปถูกอะไรกระแทกหัวมารึเปล่าคะ”
คีรินถอนหายใจ เสียงถอนหายใจนั้นทำให้คนที่ห่อตัวอยู่ภายใต้ผ้าห่มเอ่ยเสียงอ้อมแอ้ม
“งั้นคุณก็…ปกติดีสินะ”