คลุมถุงชน

สองปีที่แล้วเธอกับเขาแต่งงานกันเพราะเงื่อนไขบางอย่าง เธออยู่อย่างไร้ค่าในสายตาเขา เมื่อความอดทนสิ้นสุด เธอจึงขอหย่า แต่เขาไม่ยอมหย่า แถมยังทำตัวเหมือนหมาบ้าไล่กัดผู้ชายทุกคนที่เข้าใกล้เธอ

เพียงเพราะความผิดพลาดคืนเดียว ศศภัทรจึงตกกระไดพลอยโจนได้แต่งงานกับชายในฝัน รู้ทั้งรู้ว่าคามินไม่รัก ออกจะชังน้ำหน้าที่ทำให้เขาต้องรับผิดชอบ เธอจึงคิดจะใช้โอกาสนี้ทำดีไถ่โทษด้วยการเป็นเมียคุณภาพ แต่สามีเจ้ากรรมกลับไม่อ่อนโยนเลยสักนิด “เราจะแต่งงานกันแค่ปีเดียวแล้วหย่า ตกลงไหม”

‘ปาริสา’ ตั้งใจมาขอหย่ากับสามี ที่เจอกันครั้งสุดท้ายในคืนแต่งงานเมื่อสามปีก่อน ทว่าในวันเดียวกันนั้น… ‘เจคอบ’ กลับเปลี่ยนภรรยาในนามให้กลายเป็นภรรยาทางพฤตินัยได้สำเร็จ มิหนำซ้ำยังล่ามเธอเอาไว้ด้วยโซ่เส้นใหญ่ที่เรียกว่า ‘ลูก’ “ปีนี้คุณอายุเท่าไหร่แล้วนะ?” “เอ่อ ยี่สิบค่ะ ยี่สิบปีแล้ว” “งั้นก็ไม่ใช่ผู้เยาว์แล้วสินะ”

สวรรค์ช่างกลั่นแกล้งให้ดาราสาวเจ้าบทบาทต้องย้อนอดีตมาสวมรอยเป็นคุณหนูมู่หว่านชิงที่มีแต่คนเกลียดชังไปทั่วบ้านทั่วเมืองเพียงเพราะความร้ายกาจของนาง แถมยังถูกจับขึ้นเกี้ยวเจ้าสาวให้ไปแต่งงานกับคุณชายบ้านไหนก็ไม่รู้ที่แสดงท่าทางรังเกียจอย่างออกนอกหน้า งั้นข้าขอเป็นฮูหยินที่แสนดีก็แล้วกัน

เมื่อฉีฉีสาวขายบริการถูกแขกทรมานจนตาย วิญญาณจึงถูกส่งมาเกิดใหม่ หลินหว่านเอ๋อร์คนเก่าคงรู้แล้วว่าความอดทนของตนนั้นช่างไร้ค่า กับคนที่ไม่มีใจถึงแม้ว่านางจะพยายามอย่างไรเขาก็ยังคงไร้ใจอยู่ดี ยังดีที่ยังคิดได้ แต่ก็เหมือนว่านางจะคิดได้ช้าเกินไปหน่อย! ข้าจะใช้ชีวิตนี้เผื่อเจ้าให้เอง!

ไป่หลิงซี ฟื้นขึ้นมาในร่างของพระชายา หนิงเหยาผู้พ่ายแพ้ อ่อนแอ รันทดหดหู่ มีสามี สามีก็ไม่รัก ลูกๆ ทั้งสองก็ถูกแยกพรากไป หนำซ้ำนางยังถูกข่มเหงรังแก เป็นที่ขบขันขายหน้า… หากใครจะรู้เล่าว่า…ชะตาของหนิงเหยาจะถูกพลิกเปลี่ยนควันตลบ เมื่อไป่หลิงซีลืมตาตื่นขึ้นมานี่เอง!

อนุชาตาบอดเช่นเขาจู่ ๆ ก็ได้รับของขวัญจากพี่ชายคือบุตรสาวขุนนางคู่ใจ ปกติก็ต้องกังวลกับการตามหาหมอหนุ่มผู้ลึกลับ ตอนนี้ยังต้องกังวลเรื่องของชายาเอก ไม่รู้นางแต่งกับเขาด้วยจุดประสงค์ใด เหวินซือเซียนแต่งเข้ามาในจวนหลังนี้อย่างสมเกียรติ ขุนนางคนสำคัญในเมืองชิวหลิงและใกล้เคียงต่างมาร่วมแสดงความยินดี

กล่องแรกเป็นสร้อยคอจากอินทัชอันนี้เขารับได้ แต่อีกอันนี่สิ เขาไม่เห็นของที่อยู่ข้างใน เพราะกล่องมันว่างเปล่า มีเพียงการ์ดใบน้อยที่ถูกเปิดอ่านค้างไว้ ถ้อยคำบนกระดาษนี่แหละ ที่ทำให้ความอดทนของเขาขาดผึงลง ‘ใส่นี่ซะ แล้วชีวิตคู่ของแกมันจะไม่จืดชืดอีกต่อไป’ จาก…เป้เองจ้า

เพราะเป็นลูกที่เกิดจากมารดาที่มีตำแหน่งเป็นเพียงพระสนมระดับล่าง ทำให้นางกลายเป็นองค์หญิงผู้ถูกลืมที่โดนส่งไปเป็นเครื่องบรรณาการเพื่อรักษาสนธิสัญญาระหว่างสองแคว้น ในแคว้นชิงนางเป็นเพียงองค์หญิงที่ถูกลืม พอมาถึงแคว้นต้านางก็ยังหนีไม่พ้นการเป็นพระชายาผู้ถูกทอดทิ้ง