หวายซ่าง

“ซือหนาน! ตื่น มองฉัน!” “นายจำฉันไม่ได้แล้วหรอ ฉันคือโจมหรง! พี่หรงของนายไง! แม่งกล้าจำฉันไม่ได้เรอะ!” “คราวหน้าถ้ามีอันตรายก็เรียกพี่หรง” ทหารรบพิเศษหยุดไปครู่หนึ่ง ท่ามกลางแสงไฟ ใบหน้าของเขาเหมือนขึ้นสีเล็กน้อย กล่าวเสียงเบา “ขอแค่เรียกพี่หรง…ไม่ว่าอยู่ที่ไหนก็จะไปช่วยนาย”