Mpreg

มะแมเคยคิดว่าในโลกนี้ ไม่มีของสักอย่างเดียวที่เป็นของของเขาเพียงคนเดียว ไม่ว่าจะครอบครัวของป้าที่เขามาพึ่งใบบุญ คนรักของเขาที่มีภรรยาและลูกอยู่แล้ว จนกระทั่งวันหนึ่งมีผู้ชายหนึ่งคนที่มั่นหน้าซะเหลือเกินว่าลูกในท้องเขาเป็นลูกตัวเองแน่ๆ ทั้งที่พลาดมีอะไรกันได้แค่คืนเดียวก้าวเข้ามา “คุณเป็นบ้าเหรอ!”

ไป๋วั่งซู บุตรชายคนโตของสกุลไป๋ แต่เนื้อแท้ข้างในคือหมอหนุ่มอายุสามสิบกว่าปี ที่มีโอกาสได้กลับมาอยู่กับครอบครัวที่อบอุ่นอีกครั้ง แต่ความสุขเล็กๆก็ต้องแลกด้วยผลตอบแทนที่ยิ่งใหญ่ เมื่อร่างกายที่ตนอาศัยนั้นดันมีความผิดปรกติ ชาตินี้ทั้งชาตินอกจากจะแต่งเมียไม่ได้แล้ว ยังต้องขายตัวเป็นขันทีอีกด้วย!

เกือบหนึ่งปีที่เราเลิกกันไป มีความจริงมากมายที่เขาซ้อนไว้แล้วไม่เคยบอก ตลอดเวลาที่เราเลิกกัน ‘พี่เขต’ รั้งผมไว้ไม่ให้ไปไหน โดยการขู่จะดิสเครดิตหน้าที่การงานของผม ผมจึงจำใจที่จะต้องอยู่ทำงานที่โรงพยาบาลของเขา และเจอเขากับคนรักใหม่ เวลาผ่านเลยไป ทุกอย่างกลับกลายเป็นอดีต

เป็นเพราะคุณแม่อยากอุ้มหลานเต็มแก่จึงพูดเป่าหูลูกชายเพียงคนเดียวว่าให้หาแฟนแล้วแต่งงานสักที ทว่าอีกฝ่ายยังไม่อยากมีคู่ครองจึงออกอุบายว่าตนไม่ได้ชอบผู้หญิง แถมยังบอกอีกว่า… “ถ้ามีผู้ชายที่สามารถตั้งท้องได้ก็หามาสิ จะปั๊มทายาทให้ทันที” ที่พูดก็เพื่อจะตัดปัญหา แต่ความจริงแล้วเขานั่นแหละ

เราจะรู้ว่าใครสำคัญกับเรา ก็คงเป็นวันที่เราจะเสียเขาไป ผมดำรงสถานะเด็กเลี้ยงของพี่แซคมาสองปี ก่อนจะรู้ตัวว่ารักเขามากในวันที่เขาจะไม่เอาผมแล้ว ผมรู้ดีว่าเสียรักเขาไปไม่ได้ การทวงรักจึงเริ่มขึ้น “แก่ก็แก่ ยังไม่หยุดหาเด็กมาปรนเปรออีกหรือไง” “ไอ้พรีน ไอ้เด็กบ้านี่”

ถือโจโรฤกษ์บุกฉุดคร่าสาวงาม ถุย! ไอ้ฉิบหาย กู! ฉุด! ผิด! ตัว! [สิงห์ x ปลี] “ไอ้โจรเหี้ย XXXXXX มึงเลิกเอาของมึงชี้หน้ากูได้แล้ว” “ปากมึงนี่นะไอ้ปลี หยาบจนกูอยากตบ” “ไอ้โจรนรก ปล่อยกูออกไป” “มึงไม่คิดเหรอว่าต้องตายในซ่องโจรน่ะ” “อ่ะ…เอ่อพี่ เอาพร้าออกไปจากคอฉันก่อนเถอะจ้ะ มีอะไรก็ค่อยพูดค่อยจา”