คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
ความดีความชอบจากการรักษาฮ่องเต้ซึ่งถูกวางยาพิษจนหายเป็นปกติ
ฮ่องเต้ให้นางขออะไรก็ได้ พระองค์จะยอมให้นางโดยไม่มีข้อแม้
นางจึงขอแค่ได้วิวาห์กับบุรุษที่นิสัยดีและเลี้ยงดูนางได้
เพราะนางอยากจะมีสามีเหมือนอย่างสตรีคนอื่นบ้าง
กษัตริย์ตรัสแล้วย่อมไม่คืนคำ ฮ่องเต้จึงมีราชโองการ
ให้ เว่ยอ๋อง (หลีเว่ยเปี่ยว) เสกสมรสกับ จางลี่
เพื่อเป็นการตอบแทนน้ำใจของหมอหญิงอัปลักษณ์นางนี้…
“ตั้งแต่เกิดมาข้ามิเคยเห็นสตรีนางไหนหน้าไม่อายเช่นเจ้ามาก่อน หากต้องการข้าถึงเพียงนี้ข้าก็จะสงเคราะห์ให้ แต่ข้าจะไม่มีวันมองหน้าเจ้าเด็ดขาด จะพยายามนึกว่าเจ้าคือหญิงนางโลมนางหนึ่งเท่านั้น”
ด้วยโทสะที่กำลังปะทุในอกทำให้เว่ยอ๋องเดินย่างสามขุมเข้าไปหา
จางลี่ยืนอยู่ที่เดิมเผชิญหน้าอย่างไม่เกรงกลัว จนตอนนี้ทั้งสองอยู่ใกล้กันมาก
ใบหน้าของนางสูงเพียงแผงอกแกร่งของเขาเท่านั้น หัวใจดวงน้อยเต้นระส่ำไม่เป็นจังหวะ
เมื่อมีโอกาสได้อยู่ใกล้ถึงเพียงนี้ กำลังจะถอยหลังกลับไปตั้งหลัก
ทว่ากลับถูกรั้งเอวคอดเข้าไปแนบชิดกับเรือนกายกำยำเสียก่อน
“เหตุใดต้องถอยหลัง หรือเจ้ากลัวว่าข้าจะรุนแรงกับเจ้า”
คนพูดยื่นใบหน้าคมลงมาใกล้ จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่น ๆ
พร้อมกับสายตาคมที่กำลังจ้องมองมา ในนั้นลุกโชนไปด้วยไฟแห่งความเกลียดชัง
นางรู้สึกได้ว่าเขาเกลียดนางมาก
“หม่อมฉันมิเคยรู้สึกกลัว ไม่เช่นนั้นคงไม่ร้องขอให้เราร่วมเตียงกันในค่ำคืนนี้ หม่อมฉันพร้อมแล้วเพคะ”
“เจ้าเป็นคนเรียกร้องเองนะช่วยไม่ได้ เจ้าคงไม่รู้ว่าข้าเป็นพวกชอบความรุนแรง วันนี้ข้าจะทำให้เจ้าได้รับความเจ็บปวดและทรมานอย่างแสนสาหัส”
เว่ยอ๋องแสดงสีหน้าอันน่าหวาดกลัวให้นางได้เห็น ทั้งที่ความเป็นจริงแล้ว
เขาไม่ใช่คนประเภทนั้นเลย แต่จำเป็นต้องขู่เพื่อให้นางได้รู้ว่าเขาไม่ใช่คนที่พ่ายแพ้