คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
จากเกลียดแปรเปลี่ยนเป็นรัก แต่ปากมันหนักไม่กล้าพูดออกไป หนทางเดียวที่พอจะทำได้ก็คือ ทำให้ยัยนั่นเป็นคนหลงรักเขาเสียเอง !
ชายหนุ่มยืดตัวขึ้นริมฝีปากหนาค่อยๆ จูบประทับตรงรอยแผลที่เสมือนเป็นตราบาปสำหรับเขา
“เจ็บมากหรือเปล่าตอนนั้น”
ลมหายใจของ ริคคาโด เริ่มถี่มากขึ้น ใบหน้าของทั้งคู่อยู่ห่างจากกันไม่มากเท่าไหร่
“คุณริคเมาแล้วนะ…”
รุ้งพราว บอกเสียงสั่นๆ ตอนนี้เธอเองก็เริ่มจะเมาตามเขาเหมือนกัน ทั้งที่ยังไม่ได้ดื่มของพวกนั้นสักหยด แต่ก็เดาได้ไม่ยากว่าตัวเองหน้าแดงไม่ต่างจากคนตัวโต
“ฉันชอบนะ…เวลาที่เธอเรียกฉันว่าคุณริค”
สิ่งรอบข้างไม่มีความหมายเมื่อสองคนไม่ได้สนใจมัน
“เธอ…ชอบฉันบ้างหรือเปล่ารุ้งพราว”
“คุณริคเมา…”
ใครเขามาถามเรื่องชอบไม่ชอบในเวลาแบบนี้กันนะ รุ้งพราวพยายามเบือนหน้าหนีแต่ทว่าชายหนุ่มกลับรู้ทัน เขาประกบใบหน้าเธอไว้ด้วยมือทั้งสองข้าง
“ฉัน…ไม่ได้เมายัยเตี้ย”
รุ้งพราวกำลังเบลอตาพร่ามัวเมื่อชายหนุ่มส่งยิ้มอ่อนหวานให้กับเธอ
“อย่ามัวแต่แปลกใจ เพราะถ้าฉันชอบใครฉันจะทำแบบนี้แหละ”
“คุณริค…”
มันเร็วไป เร็วเกินไปจริงๆ ทั้งความสัมพันธ์ทางกายและ ทางใจ
ริคคาโด ไม่ใช่แค่เดินแต่เขาก้าวกระโดดเข้ามาหาเธอเลยต่างหาก…