คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
สตรีใกล้คลอดร้องโอดโอย การคลอดลูกสร้างความเจ็บปวด
เสียยิ่งกว่าบาดแผลใด ๆ ที่เคยได้รับ แต่ต่อให้เจ็บปวดปางตายเพียงใด
‘เหยียนหราน’ ก็ยังมีแรงด่าทอได้อย่างไม่ยั้งปาก
“เจ้าลูกเต่าบัดซบต้าเหลียน! ทิ้งข้าไปไม่พอ ยังทิ้งเจ้าปีศาจน้อยไว้ในท้องข้าอีก!”
“โธ่เอ๊ย! รีบออกมาได้แล้ว! เจ้าปีศาจน้อย!”
“มารดาเถอะ! เจ้าขี้ขลาดเช่นบิดาเจ้าหรืออย่างไรถึงไม่รีบออกมา!”
หมอตำแยที่เฝ้าดูต่างเศร้าสลด ใบหน้าเต็มไปด้วยความอ่อนล้าประหนึ่งกับกำลังต่อสู้อยู่ก็มิปาน
ต่อให้ปลอบประโลมสตรีใกล้คลอดด้วยคำพูดแสนหวานแต่กระนั้นคำพูดผรุสวาทกลับด้านสะท้อนกลับ
ช่างเป็นการทำคลอดที่เหนื่อยเหลือเกิน…