คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
ลู่หลิน เป็นคนไม่อินประวัติศาสตร์…
เขาเป็นนักศึกษาภาคธรณีวิทยา ที่กำลังศึกษาเรื่องการระเบิดของภูเขาไฟเจียฮว๋าซาน
แห่งเมืองโจวโบราณเมื่อสี่พันปีก่อน รู้สึกขัดใจมากทีเดียวยามที่รู้ว่าประวัติศาสตร์ได้ลงบันทึกไว้
ว่าคนยุคนั้นเชื่อว่าการที่ภูเขาไฟที่พวกเขาเคารพบูชาประดุจเทพเจ้าต้องระเบิด
จนเป็นเหตุให้เกิดโศกนาฏกรรมเมืองโจวที่ล่มสลายนั้น
เป็นเพราะว่าเทพภูเขาไฟทรงพิโรธที่ท่านอ๋องนักรบแห่งเมืองโจว
ไปตกหลุมรักชายนักดีดพิณที่ถูกสาปส่งว่าเป็นคนงามกาลกิณีอย่าง ป๋ายอี้หลิน
ยิ่งได้มาศึกษาสถานที่จริงท่ามกลางเศษซากของเมืองโบราณ
ได้เห็นบรรดาหลักฐานทางโบราณคดีที่สาปส่งป๋ายอี้หลินอย่างเกลียดชัง
เขาก็ยิ่งรู้สึกว่าช่างไม่ยุติธรรมซะจริงๆ ที่เอาเรื่องภัยพิบัติทางธรรมชาติ
ที่อธิบายได้อย่างง่ายดายทางวิทยาศาสตร์มาโทษให้เป็นเพราะความผิดของคนที่อ่อนแอเพียงคนเดียว
แค่เพราะเขาเป็นชายที่อ่อนแอและงดงามเกินใครจนได้ครองใจ โจวหยางอ๋อง
คงเป็นเพราะเขามัวแต่ปากเสียด่ากราดทวงความยุติธรรมให้คนงามมากเกินไป
ผีบรรพบุรุษถึงได้ถีบส่งเขาจนตกหน้าผาและได้ย้อนเวลากลับมาที่อยู่เมืองโจวโบราณในยุคสี่พันปีก่อนนี้
ความซวยแรกคือแทนที่จะได้ย้อนมาเป็นท่านอ๋องที่เก่งกาจ
หรือตัวร้ายที่ต้องการแย่งชิงบัลลังก์เหมือนที่เคยได้เห็นผ่านตาตามนิยายจีนโบราณดังๆ
เขาดันเข้ามาอยู่ในร่างของ ป๋ายอี้หลิน คนงามที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นตัวกาลกิณีคนนั้น…
ความซวยที่สองก็คือช่วงเวลาที่เขาย้อนมาดันเป็นช่วง 30 วันก่อนที่ภูเขาไฟเจียฮว๋าซานจะระเบิด
ฆ่าล้างชีวิตผู้คนทั้งเมืองไปซะอีก…
แค่เอาตัวรอดจากการเป็นตัวกาลกิณีในยุคจีนโบราณยังไม่พอ
นี่เขายังต้องหนีตายจากภูเขาไฟระเบิดท่ามกลางความงมงายของคนในยุคโบราณอีกหรือนี่!
“หากเจ้าอยากกลับมาในโลกปัจจุบันได้อีกครั้ง ก็ลองใช้ความสามารถของตัวเอง ช่วยชีวิตชาวเมืองทั้งหมดให้ได้สิ!”
นี่ผีบรรพบุรุษเกลียดชังเขามากหรือไร…..
แค่ 30 วัน เขาจะอพยพคนทั้งเมืองหนีทันได้ยังไงกัน!!!