คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
“เราเป็นของกันและกัน ร่างของเธอเป็นของฉัน ร่างของฉันเป็นของเธอ ชีวิตของเธอเป็นของฉัน ชีวิตของฉันเป็นของเธอ เราใช้วิญญาณเดียวกัน เคยอยู่ร่วมกัน รู้จักช่วงเวลาของกันและกัน คิดในมุมของกันและกัน เรารักกัน”
จตุบท (เสือดำ) และ มุนิลา (นางแบบคนดังแต่เป็นพันธ์พิเศษ)
“ฉันจะกลับบ้าน”
เธอพึมพำเดินผ่านร่างสูงไม่แยแส ตอนที่มือหนายื่นออกมาก็ตกใจจนหวีดร้อง
ท่าทางของเธอทำให้จตุบทถอนหายใจเก็บมือกลับไปตามเดิม
“คุณยังกลับไม่ได้”
เขาว่าไม่เข้าใกล้เธอไปมากกว่าที่เป็นอยู่ พยายามรักษาระยะห่างไว้
“ทำไมจะไม่ได้ คุณ…ไม่ปกติ คุณ…”
เสียงเล็กสำลักลมหายใจไม่แม้แต่กล้าพูด
“ผมเป็นเสือดำ”
“ฉันอยู่ไม่ได้ ฉันเป็นคน”
เธอก้าวถอยหลัง
“ผมก็เป็นคนเหมือนกัน ถึงจะครึ่งหนึ่งก็เถอะ”
ร่างสูงเดินตามร่างเล็ก มองเธอสวมรองเท้าและเดินดุ่มๆ ไปที่รถ
“มันไม่เหมือนกันสักนิด”
เธอว่าไล่หลัง มือเปิดประตูรถ ดีที่เขายังไม่ถอดกุญแจออกจากที่ของมัน เธอขยับเข้าไปแต่ถูกมือหนาดึงประตูรถไว้แน่น
“มันอันตรายนะ”
“คุณนั่นแหละตัวอันตราย ฉันสาบานว่าจะไม่พูดเรื่องนี้ จะปิดปากเงียบ และจะไปจากที่นี่”
เว้าวอนเสียงสั่น ตาแดงเรื่อมองจตุบทนิ่ง เขาสั่นไหวกับดวงตาคู่นั้น
“คุณไปจากที่นี่ไม่ได้”
ชายหนุ่มว่าเสียงอ่อนถอนหายใจ
“ทำไม”
เธอมุ่นคิ้วมองคนที่ทำหน้าลำบากใจ พยายามสะกดความกลัวที่ถาโถม เขาคนนี้เป็นเสือดำ สัตว์ร้ายตัวนั้น
“พวกมันจะตามล่าคุณ…ทุกที่ที่คุณไป”
พวกมันก็คือพวกเสือที่บุกมาทำร้ายถึงที่นี่ เธอเข้าใจในทันที หญิงสาวตัวสั่น ท่าทางนั้นทำให้จตุบทอดสงสารไม่ได้ แต่ก็ไม่กล้าขยับตัวเข้าไปใกล้ ตัวเขาเองเธอก็กลัว
“เพราะอะไร”
เสียงเล็กว่าแผ่วเบาเหมือนไม่มีแรงต่อกรกับความขลาดกลัว
“เพราะผม”
“เพราะคุณ?”
เธอทวนคำ สบตาสีดำของเขา มันแตกต่างกับตอนที่เขาเป็นสัตว์ร้าย ตานั้นเป็นสีอำพัน
“เพราะผมและเพราะลูกของผม ในนี้”