คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
ปุณจิรา เงยหน้ามองผู้หญิงตรงหน้าทั้งน้ำตา มือไม้อ่อนแรงจนกระเป๋าเงินที่ถืออยู่ร่วงลงจากมือทันที
“ผู้หญิงคนนั้น…คือเธอเหรอนิชา?”
ริมฝีปากกระจับสั่นเบาๆ ก่อนเอ่ยถาม ตวัดสายตามองประตูห้องผ่าตัด น้ำตาไหลเปื้อนหน้า
“แล้วเด็ก…ฮึก เด็กคนนั้นเขาเป็นลูกของฉันใช่ไหม…ใช่รึเปล่า ตอบสิ!!”
จับแขนนิชาเขย่าอย่างแรงราวกับคนบ้า นิชาก็ได้แต่ยืนร้องไห้
ภายในราวกับมีก้อนเหนียวหนึบติดอยู่ที่ลำคอ จะให้ยืนยันเต็มปากเต็มคำได้ไง
ว่าปรัชญะเป็นลูกของเขา ในเมื่อบนกระดาษสีฟ้าแผ่นนั้นมันเขียนชัดเจนจนเธอพูดอะไรไม่ออก
“นิชา อย่าเงียบเซ่!!!!”
“ปุณแกจะทำอะไรน่ะ ปล่อยหนูนิจนะ!!”
เสียงกองภพพ่อของปุณจิราขัดขึ้นก่อนจะมาแยกตัวนิชาให้ออกห่างจากลูกของตน
“พ่ออย่ามาห้าม!! ตอบมาสินิชา! ปรัชเป็นลูกของฉันจริงๆ รึเปล่า!”
ขณะเดียวกันก็มีพยาบาลเปิดประตูผั้วะออกมาจากห้องผ่าตัด
“ตอนนี้เด็กเสียเลือดมากทางเราไม่มีเลือดสำรองเลยค่ะ เราต้องการเลือดโดยด่วน ใครเป็นพ่อของเด็กคะ?”