คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
จีน รั้งฉันเข้าไปกอดไว้ ตอนนี้เราสองคนแนบชิดกันที่สุดตั้งแต่เราเริ่มโตขึ้น
ฉันที่รู้สึกแปลกๆ กับสัมผัสนี้ มันไม่เหมือนกับตอนเด็กๆ ที่เรากอดกันเลย
แต่ก็ไม่ได้มีทีท่าว่าจะขัดขืนกอดของจีน ยืนนิ่งๆ ในอ้อมกอดของจีน
“อยู่แบบนี้แป๊บนึง พรุ่งนี้ไม่เจอกันแล้วนะ ไม่เจอกันนานเลย”
จีนพูดมาเบาๆ จนฉันรู้สึกว่าน้ำตาฉันไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว
และจีนก็น่าจะสัมผัสได้ถึงน้ำตาฉันที่ไหลอยู่กับเสื้อจีน จีนผละออกจากฉันแต่ยังจับไหล่ฉันไว้ทั้งสองข้าง
“แก ไม่ไปได้มั้ย ฮือ…”
ฉันถามจีนไปทั้งๆ ที่ยังสะอึกสะอื้นอยู่
“ร้องเป็นเด็กเลย ไม่เอาดิ ไปไม่นานหรอก อยู่นี่ห้ามขี้แยไม่มีใครเช็ดน้ำตาให้นะ”
จีนพูดพร้อมกันเช็ดน้ำตาให้ฉันอย่างเบามือ และดึงฉันเข้าไปกอดอีกครั้ง
คราวนี้ฉันกอดตอบจีนอย่างง่ายดายอยากหยุดเวลาไว้ตรงนี้ ไม่อยากให้จีนหายไปเลย
“จีน…”
ฉันเรียกจีนไปด้วยเสียงที่แผ่วเบาเพื่อเตือนจีนว่าที่นี่เป็นออฟฟิศไม่ควรทำแบบนี้
แต่ความรู้สึกที่ย้อนแย้งกลับทำให้ฉันรู้สึกว่าอ้อมกอดของจีนมีความรู้สึกปลอดภัย
คุ้นเคยและอบอุ่นฉันไม่อยากออกจากอ้อมกอดนี้เลย ฉันคิดถึงจีนจริงๆ นะ
ตอนเด็กถึงจีนจะแกล้งฉันมากแค่ไหนแต่ถ้ามีใครมาทำอะไรฉันจีนก็จะจัดการให้ตลอด
ฉันยืนนิ่งๆ จนรู้สึกสงบลงและกล้าที่จะกอดตอบจีนไป
“คิดถึง”
จีนพูดกับฉันมา
“เหมือนกัน”
ฉันตอบจีนไป แล้วผละออกจากกอดจีน