คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
ในวันที่เธอต้องการเขากลับไม่คิดจะแยแส ผลักไส และรังเกียจ
แล้ววันนี้กลับบอกว่า….อยากเป็นพ่อของลูกเธอ ตลกสิ้นดี!
ความกตัญญูเป็นเครื่องหมายของคนดี
ทำดีได้ดีแต่มันช้า…ญานิดาพึ่งระลึกไว้ในหัวใจเสมอ
แม้แต่ชื่อ-นามสกุลก็ไม่มี จนได้ผู้มีพระคุณอุ้มชูจนมีทุกวันนี้…
เธอเติบโตมาได้ด้วยความรักและเอาใจใส่ของ ‘แม่เลี้ยง พิณผา’
และท่านเป็นทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตเด็กกำพร้าไร้ที่พึ่งอย่างเธอ
“แต่งงานและมีลูกให้แม่สักคนนะนิดา…แต่งกับพี่เขาลูกชายของแม่”
แม่เลี้ยงให้แต่งเธอก็จะแต่ง แม่เลี้ยงให้มีลูกเธอก็จะมี
ไม่บิดพลิ้วมีสักคำถามให้ผู้มีพระคุณต้องระคายเคืองใจ
‘เนวิน ไพศาลเดชา‘ ผู้ชายที่เป็นเหมือนภูเขาสูงเฉียดฟ้า
เขาไม่เคยก้มมองลงมายังพื้นดินที่เธอเหยียบอยู่แม้สักนิด
ยี่สิบกว่าปีในช่วงชีวิตของญานิดา…เธอรู้ว่ามีเขาเป็นพี่ชายมาตลอด
แต่เขากลับไม่เคยแยแสถึงการมีชีวิตอยู่ของเธอ
‘ญานิดา กุลภักดิ์พินิจ‘ เด็กผู้หญิงร่างบางติดจะผอมเกินไปเสียด้วยซ้ำ
ผิวขาวราวกับน้ำนมมองกี่ทีก็รู้สึกรำคาญลูกตา นัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มแสนจะเศร้าหมอง
สำหรับเขาไม่ได้น่าสงสารแม้สักนิดเดียว ชื่อ-นามสกุล ก็ของแม่เขาทั้งนั้น
และทำไมจะต้องให้เขาแต่งงานกับเด็กไร้หัวนอนปลายเท้าคนนี้ด้วย!
“ท้องแล้วก็กลับไปหาแม่ฉันได้แล้ว…หมดหน้าที่เธอ ไสหัวไป!”