นางเอกท้อง

สาวน้อยวัย 18 กับการตั้งครรภ์เลือดเนื้อเชื้อไขของผู้ชายใจร้ายเย็นชา เขาไม่ต้องการลูก แต่เขาต้องเธอ…ปลดเปลื้องความใคร่บนเตียง หัวใจดวงน้อยไม่ประสา…จะทานทนความเจ็บปวดได้นานสักแค่ไหน เมื่อเขาให้เธอเป็นได้เพียง…เมียบำเรอ เป็นเพียงตุ๊กตาแสนหวานที่มีชีวิต ในขณะที่ตวงขวัญ มอบให้เขาไปหมดสิ้น

เพราะการแต่งงานเป็นแค่จุดเริ่มต้นของชีวิตคู่ ยิ่งเมื่อเป็นการแต่งด้วยเหตุผลทางธุรกิจอย่างคู่นฤชิตกับอริสราด้วยแล้ว การประคับประคองชีวิตคู่ย่อมไม่ใช่เรื่องง่าย เมื่อถึงทางตัน ไปกันไม่ได้ก็ต้องทางใครทางมัน เรื่องไม่ง่ายตรงที่ ฝ่ายหนึ่งต้องการ ‘หย่า’ แต่อีกฝ่ายต้องการ ‘ยื้อ’ เรื่องราวจึงต้องไปจบลงที่ศาล

ใครๆ ก็รู้กันว่า ดนัทธ์ ฤทธิเดชเดชากุล เคยเข้าพิธีแต่งงานกับเด็กสาวคนหนึ่งเมื่อสามปีก่อน ด้วยวัยที่ต่างกันถึงสิบเจ็ดปี ทำให้เขาตัดสินใจผลักไสเธอไปจากชีวิต โดยไม่คิดว่าวันนี้เขาจะเจอข่าวกระแทกใจว่าเมียตัวเองหนีไปมีรักใหม่ แถมยังมีหนามตำใจเป็นเด็กแฝดน่ารักถึงสองคน

สิบปีผ่านไป ฝันฝ้ายเรียนจบจากอเมริกา และกลับมาเมืองไทยเพื่อโค่นแม่เลี้ยงปลิง ที่ทุจริตในบริษัทของพ่อนั้น ก็ต้องมีเสียงสนับสนุนจากผู้ถอนหุ้น และเธอต้องช็อกตาตั้ง เมื่อรู้ว่าผู้ถือหุ้นใหญ่คือแทนฤทธิ์ เขาเสนอความช่วยเหลือ… แถมเสนอร่างกายเเทบทุกวินาที เขายั่วมา เธอยั่วกลับ เขาหื่นใส่ เธอหื่นคืน

‘หลันซินอี้’ ยอมเสี่ยงชีวิตเข้าวัง ในฐานะของพระสนมฉายผิน เพื่อลอบปลงพระชนม์ ‘หลงจั้นซือฮ่องเต้’ ตามคำสั่งของบุรุษที่นางรัก แต่ผลสุดท้าย นอกจากจะทำงานไม่สำเร็จ นางยังพลาดพลั้งตั้งครรภ์มังกร มิคาดคิดว่าบุรุษในดวงใจกลับเห็นนางเป็น ‘หมากที่สิ้นประโยชน์’ จนมอบยาพิษให้ หมายปิดปาก

อชิรวัฒน์ ชายหนุ่มผู้มีหัวใจรักที่หนักแน่น แต่เมื่อคนที่เขาเลือกจะรักแล้วกลับมาทรยศหักหลังกันได้อย่างเลือดเย็น เช่นนี้เขาจะมีหัวใจรักให้เธอต่อไปได้อย่างไร ความรักจึงเปลี่ยนเป็นความแค้น อยากกลั่นแกล้งเอาคืน แต่ชายหนุ่มก็หารู้ไม่ว่า เบื้องหลังของนิษายังมีเด็กคนหนึ่ง ซึ่งเกิดมาในสภาพไม่สมบูรณ์

เพราะอำนาจ…ทำให้นางต้องแต่งเข้าจวนแม่ทัพตั้งแต่อายุสิบห้า เพราะความรัก…ทำให้นางอดทนทำหน้าที่ฮูหยินเอกถึงสามปี เพราะอนุผู้หนึ่ง…ทำให้นางถือหนังสือหย่าจากไปพร้อมกับบุตรในครรภ์ แล้วมาวันนี้…คนใจร้ายผู้นั้นยังกล้ามาทวงลูกจากนางอีกหรือ! ‘จวนนี้เป็นของเจ้า ทรัพย์สมบัติทั้งหมดข้ายกให้เจ้า

สามปีก่อนเธอจากไปโดยไม่มีคำล่ำลา แต่วันนี้เธอกลับมาพร้อมกับหนูน้อยอีกคนที่บอกว่า ‘เป็นลูกเขา’ “โอ้พระเจ้า!” หนุ่มโสดอยู่ในโหมดคาสโนว่า อยากจะบ้าตายวันละหลายๆ รอบ “ลูกพี่ภีมค่ะ ชื่อน้องเกี่ยวก้อย” “นี่จ้อจี้ใช่ไหมแก้ม” “เรื่องจริงค่ะ ช่วยกันทำมา ก็ต้องช่วยแก้มเลี้ยงด้วย” ‘กูจะบ้าตายยยย’

“ฉันท้องค่ะ” “ก็บอกว่ายังไม่พร้อมจะมีเด็ก” “คุณมั่นใจแค่ไหนคะว่าเขาเป็นลูกของคุณ” “กำลังพร่ำอะไรอยู่ มีสติหน่อยสิ” “ฉันเองยังไม่มั่นใจเลยค่ะว่าใครเป็นพ่อ” “สุดาดวง! สามวันก่อนฉันยังเอากับเธออยู่เลย” “สามวันก่อนฉันก็นอนกับกิตเหมือนกันค่ะ และฉันก็มั่นใจว่าคนในท้องคงไม่ได้เกิดจากคุณ”

“เมื่อไหร่ที่ฉันแต่งงานกับธิดารัตน์ คนที่ไม่มีสิทธิ์ก็คือเธอนะสายธาร เธอก็เป็นได้แค่ที่ระบายเท่านั่นแหละ” สายธารร้องไห้น้ำตาไหลพรากเจ็บปวดกับคำพูดของเขา เธอกำมือที่จักรยานแน่นและยกมืออีกข้างกุมหน้าท้องเอาไว้ และสาบานกับตัวเองว่าจะไม่บอกเรื่องลูกให้เขาได้รับรู้ เธอจะต้องหนีออกไปจากไร่นี้ให้ได้

คืนแรกและคืนเดียวที่อยากรู้อยากลอง เพราะคิดว่าชีวิตนี้คงไม่มีแฟน และตั้งใจจะครองโสดอยู่บนคานยาว ๆ จึงได้เผลอมอบกายไปให้กับชายหนุ่มที่รู้จักกันเพียงแค่วันเดียว ‘คุณ! ถุงยางมันแตกอะ’ แล้วเขาก็ชูหลักฐานยืนยันในคำพูด โชว์ง่าย ๆ ทั้งแบบนั้นแหละ และตอนนี้เธอกำลังท้อง! แถมยังท้องกับคนที่เจอกันแค่วันเดียว

ท่าทีเป็นห่วงเป็นใยของฟ้าลดาทำให้ภคินใบหน้าเกร็งไปหมด “กลับไปนอนซะฟ้าลดาก่อนที่ผมจะหมดความอดทนกับคุณ” “คุณไม่มีสิทธิ์!” ฟ้าลดาแหวขึ้นอย่างเหลืออด ซึ่งเป็นครั้งแรกที่ภคินและปรัชญ์ได้เห็นมุมนี้ของหญิงสาว ภคินกระตุกยิ้มมุมปาก นัยน์ตาวาววับ “ตอนนี้ผมพูดได้ไม่เต็มปากว่า ผมมีสิทธิ์”