เมื่อเจ็ดปีที่แล้ว เธอรับจ้างอุ้มท้องให้เศรษฐีคนหนึ่งทางภาคใต้เพราะความจำเป็นบางอย่าง แต่เมื่อเด็กคลอดออกมาความสัมพันธ์กำมะลอกลับไม่จบ กว่าจะได้แยกย้ายกันแบบจริงจังกินเวลาไปอีกหนึ่งปีครึ่ง และ…ยิ่งไปกว่านั้นในท้องของเธอดันมีชีวิตน้อย ๆ ติดท้องกลับมาด้วยอีกหนึ่ง!!
อันนากำลังจะเดินตามรอยของแม่อย่างนั้นหรือ ไม่ใช่ซะหน่อย ก็แม่ของเธอหนีจากพ่อไป แล้วค่อยตั้งท้องไม่ใช่หรือ แต่ตัวเธอน่ะ ท้องแล้วค่อยหนีต่างหาก ท้องกับใครไม่ท้อง ดันท้องกับคนที่เห็นกันมาตั้งแต่เด็กอย่างนายแพทย์อาร์เธอร์นี่ยังไงเล่า
เพื่อแลกกับการช่วยชีวิตลูกสาวเพียงคนเดียวของเธอ โชติมนต์จำต้องยินยอมเป็นนางบำเรอของผู้ชายใจร้ายที่ได้ขึ้นเชื่อว่าเป็นพ่อของลูกอย่างเลี่ยงไม่ได้
เธอที่เป็นเจ้าของตำแหน่งซุปเปอร์เชฟอันดับ 1 ประจำรายการแข่งขันทำอาหารชื่อดัง แต่เธอกลับถูกสามีและพี่สาวฝาแฝดร่วมกันหักหลังอย่างร้ายกาจ เธอตายอย่างที่ไม่ทันได้ตั้งตัว เพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์ ที่เหมือนมีคนจงใจวางแผน แล้วก็ต้องตกใจซ้ำซาก เมื่อยมทูตบอกให้เธอเข้าร่างของผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ป่วยตายในเวลานั้น
“เนียรตี” กลายเป็นมือที่สามเพราะความเมาของเขา แต่ “กรุณเพชร” ไม่เคยโทษตัวเอง ความผิดทุกอย่างถูกเขาโยนมาที่เธอ แต่เธอก็ยังกัดฟันทนเพราะความรัก ฟางเส้นสุดท้ายระหว่างเขาและเธอได้จบลงในวันที่เธอคลอดลูกอย่างเดียวดาย เขากลับอยู่เคียงข้างผู้หญิงคนนั้นในห้องคลอดอีกห้อง
เพราะอารมณ์ชั่ววูบและขาดการยั้งใจในอดีต ทำให้ก่อเกิดสายสัมพันธ์ของท่านประธานหนุ่มเอาไว้ ลูกชายก็จะเอา! เมียก็อยากได้คืน! “กุนพ่อคร๊าบ อุ้มหนูหน่อย” “หนูเรียกลุงว่าพ่อหรือครับ” “กุนแม่เรียกแล้ว หนูไปหากุนแม่ก่อนนะ” “เดี๋ยวก่อนหนู อย่าเพิ่งไปคุยกับลุงก่อน ยังไม่ได้ถามชื่อเลยว่าหนูชื่ออะไร”
เธอถอนหายใจเฮือกใหญ่ เมื่อพบว่าตนเองกลายเป็นชายาของท่านอ๋องตัวร้ายในนิยายที่เธอเป็นคนแต่ง จุดจบของตัวละครนี้ก็คือถูกสามีฆ่าตายอย่างอนาถ เพราะเธอเป็นคนสร้างพวกเขาขึ้นมา จึงไม่มีใครที่จะรู้จักพวกเขาดีไปกว่าเธอ ทว่าเธอคิดผิด ทำไมพวกเขาเปลี่ยนไปล่ะ นี่มันนอกบทแล้วเว๊ย!
ท่านหญิงมู่หมิงฮวาผู้มีแต่ข่าวลือว่าช่างร้ายกาจ โชคร้ายกลับความจำเสื่อม จำสามีและบุตรชายของตนเองมิได้… นางไปก่อคดีอะไรเอาไว้หนอ สามีของนางและตระกูลของเขาจึงเกลียดชังกันเหลือเกิน แต่ก็ช่างเถิด นางยังมีชงเอ๋อร์ บุตรชายตัวน้อยน่ารักคอยอยู่เคียงข้างทั้งคน กอดเจ้าก้อนนุ่มนิ่ม แสนอบอุ่นมีความสุขนัก
สำหรับเขาเธอก็แค่เพื่อนร่วมงาน แต่สำหรับเธอเขาคือพ่อของลูกที่เธอไม่กล้าแม้จะบอกว่าท้องลูกเขาอยู่ และจำต้องปล่อยเขาให้แต่งงานกับคนที่เขารัก เพราะเธอมันก็แค่เศษใจ
เมื่อสาวน้อยบ้านโคกสำราญ ได้ไปเที่ยวประเทศจีนครั้งแรกก็ได้เอ่ยปากขอพร ให้ตัวเองนั้นหลุดเข้ามาในนิยายแบบที่เคยอ่านเจอ แต่ใครจะคิดว่าคำขอเล่น ๆ นั้นดัน “เป็นจริง” แต่มันไม่ได้สวยหรูเหมือนในนิยายสักนิด ผัวไม่รักจนนับได้ว่าเกลียด มีแต่ ความสวยไม่มีความซิง ซ้ำร้ายมี “ลูก” แล้ว
เพราะวันนั้นมองข้ามความสำคัญของเธอไป วันนี้เขาจึงทำได้เพียงแค่มองดูเธอกับลูก ในสถานะอื่น ที่ไม่ใช่พ่อ “ผมจะถามคุณอีกครั้ง ว่าในวันที่ผมกำลังจะล้ม คุณจะไม่อยู่กับผมอีกต่อไปใช่มั้ย” “คุณจะให้ฉันอยู่ด้วยทำไม ในเมื่อข้างกายคุณตอนนี้มีช่อฟ้า เลขาคนเก่งประกบอยู่แล้ว หรือคุณอยากจะให้มีผู้หญิงสองคน
รินทร์รดาสาวน้อยวัย 18 ที่พึ่งจบมัธยมปลายได้หมาดๆ ความผิดพลาดในคืนนั้นทำให้เธอท้อง ท้องโดยที่คนเป็นต้นเหตุไม่เคยรับรู้ เพราะเขาคนนั้นได้บินข้ามไปอีกทวีปหนึ่งแล้ว ทั้งฐานะและชาติตระกูลที่ไม่อาจเทียบกันได้ ทำให้รินทร์รดาปิดปากเงียบไม่เคยบอกว่าใครเป็นพ่อของลูกในท้อง ได้แต่ก้มหน้าก้มตาทำงานเลี้ยงลูก
7 ปีที่คบหา 5 ปีที่เลิกรา เรากลับมาเจอกันอีกครั้งเพื่อทำหน้าที่พ่อและแม่ให้เด็กคนหนึ่ง
เพราะถูกมารดาเลี้ยงแสนใจร้าย วางแผนทำลายชีวิต เสิ่นหลิงเฟยจึงได้ก้อนแป้งสองชีวิตมาเติมเต็ม ดังนั้นนางจึงพร้อมปกป้องพวกเขาด้วยชีวิตแม้กระทั่งบุรุษที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นบิดาของเด็กน้อยก็อย่าหวังเข้าใกล้
คิรากรเหยียดยิ้มมองใบหน้าหวานกลับด้วยสายตาเป็นประกาย เขารู้ว่าที่เธอทำเพราะอยากป่วนประสาท “ถ้าจะกลับมาเปิดศึกแย่งลูกกับพี่ พี่บอกเลยนะว่ามันไม่ง่าย” เขาจับมือที่ป่วนอยู่บนอกเอาไว้ ก่อนจะตวัดมองด้วยสายตาคาดโทษ “เดี๋ยวก็รู้ค่ะว่ามันจะง่าย…หรือไม่ง่าย ในเมื่อลูกแค่คนเดียวพี่ยังไม่มีปัญญาเลี้ยงแกได้