รักต่างวัย

“รู้มั้ย…” เขาพูดขึ้นมาหลังจากที่เงียบกันไปนาน “อะไรอีก” เธอตวัดตามองค้อนคนที่ไม่ยอมอาบน้ำให้เสร็จแล้วลุกออกจากอ่างเสียที “ผมไม่เคยอาบน้ำกับผู้หญิงคนไหนแบบนี้มาก่อน แบบที่…ไม่มีเซ็กส์มาเกี่ยวข้อง แค่อาบน้ำจริงๆ ผมก็แค่อยากบอกว่าคุณ…ดูจะพิเศษกว่าคนอื่น” เขาบอกยิ้มๆ “ฉันอยากเป็นคนธรรมดามากกว่าค่ะ”

หลังจากจูบนั้นในคืนที่เขาเมามายขาดสติ ความรู้สึกที่มีต่อเขาก็เปลี่ยนไป จะทำอย่างไรเมื่อหลานไม่จริงอย่างเธอ ไม่สามารถกลับไปคิดกับเขาแค่อาได้อีก “เกลวจะทำอะไร นี่อานะ” คนที่พยายามหักห้ามใจยืดคอแหงนเงยหลบ จับหัวไหล่เล็กดันเธอออกห่าง “ใครกันแน่ที่กลัวพลาด ตัวสั่นเลยนะพอหนุ่ม กลัวเหรอจ๊ะ”

“จะสามเดือนแล้ว” เสียงใสบอก ไม่เห็นว่าอีกคนยิ้มโล่งอก…มันไม่ใช่ความฝัน “เพื่อนหนูมันว่า เพิ่งเอายาคุมออกสี่เดือน เมนส์ขาดไปแล้วสามเดือน น้ำยาดีเว่อร์” อีกครั้งที่พสุธาต้องหัวเราะ มือกุมสองแขนที่คล้องกอดอยู่ นัยน์ตาเขาระยิบระยับ ภูมิใจหาใดเปรียบ “ป๋าอาบน้ำแล้วเหรอ”

คุณหญิงวรินรำไพ สาวสวยที่ใครก็ต่างพากันริษยาทั้งเรื่องหน้าตาและคู่หมั้น แต่น้ำเมากลับทำให้เธอต้องเสียพรหมจรรย์และอุ้มท้องกับคนสกุลต่ำอย่างเจ้าสัวกิมย้ง แม้สมองจะสั่งให้เกลียด แต่หัวใจกลับมิอาจฝืน… “อยากให้กระผมเลิกทำไหม ประเดี๋ยวกระผมจะได้ไปส่งที่วัง” “ค่อย ๆ ทำได้ไหมคะเจ้าสัว”

เมื่ออาข้างบ้านที่หายไป จู่ๆ ก็กลับมาพร้อมกับร้อยเล่ห์มารยา ทั้งยังประกาศออกมาว่า อาจะไม่ขอทน ! “บอกอาทีนิดหน่อย สามปีที่ไม่ได้เจอกันคิดถึงอาบ้างหรือเปล่า” “อาให้โอกาสแล้วนะ ให้โอกาสไปมองคนอื่น ไปมีแฟน คิดว่าพอเข้ามหาวิทยาลัยนิดหน่อยคงโตขึ้น โลกกว้างขึ้น ได้เจอคนเยอะขึ้น จนอาจจะเลิกปลื้มอาข้างบ้านคนนี้

ก่อนหน้านี้เป็นอะไรไม่สำคัญ แต่จากนี้ไปเดหลีคือ ‘ เมียรัก ‘ ของอิทธิพลเท่านั้น… “เป็นความโชคดีของฉันสินะที่เมียเป็นเด็กขี้กลัว เลยไม่หนีไปไหน” เสียงทุ้มว่าเย้าแหย่พลางยิ้มในหน้า ทั้งยังรู้สึกโล่งใจเหลือเกิน “แต่ถ้าวันไหนนายไม่ต้องการเดหลีแล้ว นายบอกเดหลีได้ตรงๆ เลยนะจ๊ะ”

แต่งงานใช้หนี้เหรอ…ก็มาดิคะ! สาวแก้มป่องอย่าง ปาณิศา ถูกพ่อมัดมือชกให้แต่งงาน กับ ภูรี หนุ่มใหญ่เจ้าของไร่ท้าตะวันเพื่อใช้หนี้หลักล้าน อิดออดไหม บอกเลยว่า…ไม่! เพราะทันทีที่สาวหน้าใสเห็นว่าที่เจ้าบ่าว เธอก็ฟันธงเลยว่านี่แหละ ‘พ่อของลูก’ ติดตรงชายหนุ่มดูจะไม่ปลื้มเธอสักเท่าไร ปฏิบัติการเต๊าะ ‘ว่าที่พ่อของลูก’ จึงเริ่มขึ้น