เจ้านาย / ลูกจ้าง

“มันน้อยเกินไปหรือเปล่า” อิทธิกุลเอ่ยถาม ยามเขาสังเกตเห็นสีหน้ากระอักกระอ่วนของคนที่ถือเช็คในมือนิ่ง ดวงตาคู่หม่นยังคงจับจ้องตัวเลขหกหลักบนกระดาษใบนั้นไม่วางตา “เปล่าค่ะท่านประธาน เพียงแต่ว่ามันมากกว่าทุกๆ ครั้ง” “แล้วไม่ดีหรือยังไง ก็เธออยากมีเงินเยอะๆ ไม่ใช่หรือ”

ก่อนหน้านี้เป็นอะไรไม่สำคัญ แต่จากนี้ไปเดหลีคือ ‘ เมียรัก ‘ ของอิทธิพลเท่านั้น… “เป็นความโชคดีของฉันสินะที่เมียเป็นเด็กขี้กลัว เลยไม่หนีไปไหน” เสียงทุ้มว่าเย้าแหย่พลางยิ้มในหน้า ทั้งยังรู้สึกโล่งใจเหลือเกิน “แต่ถ้าวันไหนนายไม่ต้องการเดหลีแล้ว นายบอกเดหลีได้ตรงๆ เลยนะจ๊ะ”

เพราะอดีตทำให้ผูกพัน แต่ปัจจุบันทำให้รักหมดใจ พริบพราวพนักงานบัญชีตัวเล็กๆ ที่แทบไม่มีใครรู้จัก ต้องจับพลัดจับผลูกลายมาเลขาท่านประธานคนใหม่ ก็ไม่รู้ว่ามันเป็นเพราะโชคชะตา หรือเพราะเขาเป็นคนกำหนดมาตั้งแต่แรกกันแน่ “ทำไมคุณถึงอยากให้ฉันมาอยู่ที่นี่คะ” “มันคงถึงเวลาแล้วมั้ง เวลาที่เธอควรกลับมาที่ที่เธอควรอยู่

จะเพราะพระจันทร์เป็นใจ เพราะไวน์ขวดนั้น หรือที่จริงแล้วเพราะความรักที่ซ่อนอยู่ในใจลึกๆ ก็สุดรู้ ที่ทำให้ค่ำคืนนั้นเกิดขึ้น วันหนึ่ง ฟ้าส่งเจ้าชายเข้ามาในชีวิต ผู้ชายรูปหล่อที่ทำเธอตะลึง ตั้งแต่ครั้งแรกที่สบตาเข้มคู่นั้น เขาร่ำรวยและมีสถานะเป็นเจ้านาย และเป็นผู้ชายที่น้องสาวเธอหมายปอง

เมื่อไม่มีข้ออ้างให้เอามาถ่วงเวลาได้อีก ศศิเลขาจึงนั่งก้มหน้าคอตก เหลือบมองน้องชายด้วยสายตาหวาดหวั่น… “ศศิ! ทำไมต้องไปนั่งเบียดบอสขนาดนั้น แทบจะขึ้นไปนั่งบนตักของเขาอยู่แล้ว ไม่เห็นหรือ?” คนอายุมากกว่า แต่พฤติกรรมเด็กกว่าอย่างเห็นได้ชัด ย่นจมูกใส่คน ‘ถามไม่คิด’

หัวใจดวงนี้…มีไว้ให้เพียงแค่เธอ “เล่าให้ฉันฟังหน่อยสิว่าที่ผ่านมาเธอใช้ชีวิตยังไง” อรรวัฒน์เอ่ยถาม สายตาไม่ละไปจากใบหน้าของอีกฝ่าย “ทำไมถึงอยากรู้ขึ้นมาล่ะคะ” “ไหน ๆ เราก็ต้องทำงานร่วมกันอีกนาน ฉันก็อยากจะรู้ประวัติของเธอบ้าง” “ก็ใช้ชีวิตตามปกติเหมือนนักศึกษาทั่วไปแหละค่ะ ถึงเวลาก็ไปเรียน เลิกเรียนกลับบ้าน

เมื่ออดีตเลขาสาวที่รู้ดีทุกอย่างเกี่ยวกับเจ้านายหนุ่มหล่อไฮโซ ที่เรื่องมากเปลี่ยนคู่ควงและเลขาเป็นว่าเล่น เธอเป็นคนที่ใครๆก็บอกว่า “เธอเอาเขาอยู่” ได้กลับมาร่วมงานกันอีกครั้งในตำแหน่งที่เปลี่ยนไป จากเลขาสาวที่ดูเชยๆเป็นป้าแว่น กลายเป็นหญิงสาวที่เรียกว่า “เป็นไทป์ของเขา” (type) แต่มันคงจะดีกว่านี้ ถ้าเขาจะไม่บ้งเกี่ยวกับเรื่องผู้หญิง

เขาคือเจ้าหนี้หนุ่มหล่อสายบุญที่ต้องฉุนขาด เมื่อมาเจอกับลูกหนี้สาวไฮโซสายบาปที่หน้ามึนไม่ยอมชดใช้หนี้ให้ งานนี้นอกจากหนี้ทำท่าจะสูญแล้ว เจ้าหล่อนยังทำตัวเป็นภาระชีวิตเขาอีกต่างหาก นานวันเข้าเจ้าหนี้อย่างเขาชักเริ่มจะใจอ่อนอยากจะขยับฐานะขึ้นมาเป็นเจ้าชีวิตของหล่อนให้รู้แล้วรู้รอดไป

ไม่มีผัวเธอมีชีวิตอยู่ได้ไม่ตายแน่ๆ แต่เธอกลับต้องตกม้าตาย เมื่อหนี้พนันบีบให้จนมุม จึงเลือกเดินเส้นทางขายศักดิ์ศรี แค่ค่ำคืนเดียวกับคนแปลกหน้า ไม่นานเธอก็ลืมมันไป แต่บัดซบ!! นั่นมันท่านประธานนี่นา!!!

บางครั้ง…คนที่รู้ใจก็อาจจะอยู่ใกล้แค่ปลายจมูก “มาร์แอบถามคุณหมอมาในวันที่เราไปฝากครรภ์ค่ะ…” หล่อนก้มหน้าเอ่ยพูดเสียงเบาหวิว กล้าๆ หน่อยสิยัยมาร์ “คุณหมอบอกว่าจริงๆ แล้วคุณแม่สามารถมีเซ็กส์ได้ตามปกติ แค่อย่า…เอ่อ โลดโผนมากไปก็พอ” คนถูกจ้องถึงกับหายใจไม่สะดวกไปกับสายตาคมกล้าที่ล้นปรี่

เมื่อ 7 ปีที่แล้ว เธอยอมเดินออกจากชีวิตของผู้ชายคนหนึ่งตามความต้องการของเขา โดยไม่รู้ตัวเลยว่ามีชีวิตน้อย ๆ เธอกำเนิดอยู่ในครรภ์ แต่ … หลังจากรู้ตัว คีติกาทุ่มเททั้งชีวิตให้กับสาวน้อยที่เป็นดั่ง ‘แก้วตาดวงใจ’ เสมือนฟ้าผ่าลงมากลางใจอีกครั้ง เขา … ครรชิตพล ย้อนกลับเข้ามาอีกครั้ง

‘ต้นหอม’ เธอคือคุณหนูตัวร้ายที่ใคร ๆ ก็เอือมระอา ส่วนเขา ‘สุดเขตต์’ เด็กในบ้านที่ต้องตามใจเธอทุกอย่าง แม้แต่สิทธิ์ในการมีคนรักเธอก็ไม่ยินยอม เพราะคนเดียวที่สุดเขตต์จะรักและสนใจได้คือเธอเท่านั้น “พี่รักหอมมากนะ” สุดเขตต์ตัดใจผละออกจากริมฝีปากอิ่ม ทั้งที่ใจอยากจะไปไกลมากกว่านี้

วันนั้นเขาใช้เงินฟาดหัวผู้หญิงคนหนึ่งให้ไปจากชีวิต แต่ในวันนี้เขากลับอยากได้เธอกับลูกกลับคืนมาอีกครั้ง สองปีที่แล้วคาวีเผลอมีความสัมพันธ์กับเมญา พนักงานสาวในงานเลี้ยงของบริษัท และเธอมาบอกว่าท้องกับเขา แต่คาวีไม่ต้องการรับผิดชอบ เขาเสนอเงินให้เธอไปทำแท้งสามล้านบาท เมญารับเงินและหายไป