พระเอกร้ายๆ

“เธอมาช้านะ” เสียงเข้มเอ่ยถามทันทีหลังจากที่เด็กสาวเปิดประตูเข้ามา “ขอโทษนะคะ ที่เนื้อทองไปนาน” “งั้นก็รีบมานี่สิ” “ค่ะ” “ล็อกประตูแล้วใช่ไหม” “ล็อกแล้วค่ะ” “ดี งั้นเรามาเริ่มที่นี่สักรอบก่อนก็แล้วกัน แค่จูบน่ะ” “อะ…เอ่อ ได้ค่ะ” มือแกร่งรั้งท้ายทอยเล็กก่อนจะประกบจูบแล้วดันลิ้นหนาเข้าไปรุกรานในปากนุ่มทันที

“ตอบผมทีปารวี ผ้าเช็ดหน้าของคุณไปอยู่ที่นั่นได้ยังไง” สายตาคนพูดวาววับดูคล้ายราชสีห์กำลังจ้องจับเหยื่อ “ไม่สิ ผมน่าจะใช้คำพูดผิดไป” “…” ปารวีรู้สึกเหมือนเรี่ยวแรงที่มีอยู่หายไปดื้อๆ ลมหายใจขาดห้วงตั้งแต่ที่ชายหนุ่มพูดถึงสถานที่นั้น “คุณคือผู้หญิงที่อยู่กับผมเมื่อคืนใช่ไหม ?”

‘อู๋เซียนลี่’ หญิงสาวจากยุคปัจจุบันที่ต้องเสียชีวิตตั้งแต่ยังสาว แต่สวรรค์กลับให้โอกาสเป็นครั้งที่สอง วิญญาณของเธอถูกดูดกลับมายังอดีตอันไกลโพ้น สู่ร่างใหม่ที่มีชื่อแซ่เดียวกันอย่างน่าอัศจรรย์ใจ แต่ร่างนี้กลับเป็น ‘ท่านหญิงใหญ่ผู้เหี้ยมโหด’ เสียได้ ชื่อเสียงเรียงนามไม่เคยมีเรื่องดี ใช้อำนาจในทางไม่ชอบ

ในยุคที่แผ่นดินระส่ำระสาย กองทัพตระกูลเยว่มีชื่อเสียงเป็นที่เลื่องลือไปทั่วหล้า เยว่ฉางหลิง ได้รับสมญาว่าเป็นเทพสงครามผู้ยิ่งใหญ่ แต่กลับถูกคนที่ไว้ใจวางแผนลอบสังหาร หญิงสาวฟื้นตื่นขึ้นมาอีกคราเวลาก็ผ่านไปสิบเอ็ดปี รูปร่างหน้าตาของนางดูงดงามขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ อีกทั้งคนทรยศยังกลายเป็นผู้กุมอำนาจ

“มะ..มีนไม่อยากให้เราเป็นแบบนี้” “เห็นเธอกลับมาฉันเลยแวะมาทักทายเฉยๆ ยินดีต้อนรับกลับมา” “ระ..เราเลิกกันแล้ว มีนขอร้อง อย่ายุ่งกับมีนอีกได้ไหม” “ก่อนจะพูดคำนั้นออกมาคิดให้ดีก่อนว่าฉันเป็นแฟนเก่าหรือยังเป็นผัวเธออยู่”

“เฟิ่งหรั่น” เป็นถึงบุตรีอัครมหาเสนาบดีผู้สูงศักดิ์ แต่ทว่าชะตาชีวิตของนางต้องพลิกผัน เมื่อถูกคนที่ “รักและไว้ใจมากที่สุด” ทรยศหักหลัง ทำให้นางถึงกาลชีวาดับสูญไปครั้งหนึ่ง แต่ทว่า…สวรรค์นั้นยังไม่ทอดทิ้งนาง กลับมอบโอกาสมีชีวิตให้นางใหม่อีกครั้ง นางกลับมาคราวนี้นางจะลงทัณฑ์คนชั่วที่ทำให้นางต้องตาย

ทั้งที่พยายามหลีกหนีเขาไม่อยากข้องเกี่ยวมากแค่ไหน แต่ไม่ว่าจะหนียังไงสุดท้ายก็หนีเขาไม่พ้นอยู่ดี ยิ่งสร้างระยะห่างมากเท่าไหร่เขาก็ทำลายมันจนไม่เหลือพื้นที่ว่างระหว่างเราแล้ว เขารุกล้ำพื้นที่ส่วนตัวของฉันเข้ามาเรื่อย ๆ จนกระทั่ง…เข้ามาอยู่ในใจของฉันตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้

ฝีเท้าของฐิตารีย์เบาเหมือนแมว เขาแทบไม่ได้ยินความเคลื่อนไหวของเธอ มารู้ว่าเธออยู่ที่ไหนก็เมื่อรู้สึกถึงแรงกดที่ข้างเตียง จากนั้นก็มีสัมผัสเบาๆ อุ่นๆ แตะเข้าที่ข้างแก้มเขา มันเบามากจนหากเขาหลับอยู่เขาคงไม่รู้ตัว “จะลักหลับฉันเหรอ” ฐิตารีย์ที่แอบหอมคนหลับสะดุ้งจนเกือบหงายหลังเมื่อถูกทักแบบนั้น

ทินกร…สามีที่มีความเชื่อมั่นในตนเองสูง เขาเชื่อว่าทุกสิ่งที่เขาได้คิดและตัดสินใจลงไปนั้นดีที่สุดแล้วจนกระทั่งเขากลับมาเจออดีตภรรยาตัวเองอีกครั้งในตอนที่เธอเจ็บท้องใกล้จะคลอด ทำให้ชายหนุ่มรู้ว่าสิ่งที่เขาเคยคิดว่าตนเองสามารควบคุมทุกอย่างได้นั้น…เขาคิดผิด

ใบหย่าเป็นสิ่งที่เขาเรียกร้องจากเธอ เพื่อเริ่มต้นสถานะรักใหม่กับใครอีกคน แต่ใบหย่าสำหรับเธอคือสิ่งที่ทำให้เขาหลุดพ้นสถานะความเป็นพ่อจากลูกของเธอโดยสิ้นเชิง เอกสารหย่าในมือ พร้อมกับสมุดฝากครรภ์ที่มีชื่อเธอเป็นมารดาเพียงคนเดียว จุดจบของความรัก เริ่มต้นด้วย คำว่า แม่

“นางร้ายละลายทรัพย์” คือสโลแกนประจำตัว ‘นีน่า’ คู่หมั้นคนสวยของ “เพลิงกัลป์ ปัณวัฒน์” เหวี่ยง! วีน! เอาแต่ใจ! ตบได้ทุกที่! เธอได้ทุกอย่างเงินทอง ทว่ากลับไม่เคยได้หัวใจผู้ชายที่เป็น “คู่หมั้น” ‘นีน่า’ เป็นได้เพียงผู้หญิงบ้าวัตถุนิยม ทำตัวไร้ประโยชน์ผลาญเงินวิ่งตามเขาไปวันๆ เท่านั้น

สวี่ฟาหยางบุตรีคหบดีเล็กๆ แห่งเมืองหลานยางมีวาสนาได้แต่งงานกับชายหนุ่มที่มีเสียงเป็นที่เลื่องลือถึงความฉลาดปราดเปรื่องและสง่างามที่สุดในฉางอาน เขายังเป็นเสนาบดีอายุน้อยที่สุดผู้มีบรรดาศักดิ์เป็นถึงจิ้งอันโหว แต่ผ่านมาแล้วห้าปี นางไม่เคยได้เห็นหน้าสามีสักครั้ง