“คุณเหม พอก่อนค่ะ พลับพลึงไม่ไหวแล้ว” เธอเปลี่ยนสรรพนามเรียกเขาว่าคุณ แทนคำว่า ‘พี่’ ในอดีต เพราะความห่างเหินเย็นชาที่เขามีให้เธอมันมากมายหลายร้อยเท่านัก หญิงสาวร้องบอกเสียงแหบพร่า ดันหน้าท้องแกร่งของเขาออกห่าง แต่เหมือนผลักหินผาหนักอึ้งที่ไม่ยอมขยับเลยแม้แต่น้อย
ใบหน้าของเธอแดงก่ำ เผยอปากหอบหายใจน้อยๆ เขาทาบหน้าผากลงมาหา มองสบตาเธอ ธิดาเขินอาย เธอหลบสายตาเป็นพัลวัน “ขี่หลังพี่ไปอาบน้ำกันนะ” นางเอกในนิยายพระเอกต้องอุ้มไปอาบน้ำ แต่เธอต้องขี่หลัง คิดเอาเองสิ! น้ำหนักเกินมาตรฐานขนาดไหน!!!!!!!!!!!!!!!!!
สิงหรัตน์ ไกรวรานนท์ โชคชะตาทำให้เขาต้องรับเธอมาเป็นภรรยา แต่เขากลับรักเธอสุดหัวใจ พิณทิรา ไตรสุรเดช เพราะต้องตอบแทนบุญคุณผู้มีพระคุณ เธอจึงยอมตกกระไดพลอยโจนไปเป็นภรรยาเขา ผู้ชายเถื่อนๆ ที่เธอเผลอรักเขาอย่างไม่มีข้อแม้