คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
“จะดิ้นทำไม ทีกับผู้ชายคนอื่น ฉันเห็นเธอเต็มใจจะนอนกับมันทุกคนนี่ ไม่เห็นจะเล่นตัวแบบนี้เลย”
กระโปรงสีเรียบถูกถลกขึ้นอย่างจงใจ ให้ลุแก่โทษมากกว่าอารมณ์ปรารถนา
ยามเมื่อนึกถึงสิ่งที่ ‘ผู้ชายคนอื่น’ อีกหลายคนได้ทำกับหล่อนเหมือนที่เขากำลังทำ ลักษมณ์ ยิ่งโมโห
ชายหนุ่มบดกรามเข้าหากันแน่น เมื่อมองเห็นดวงตาของหล่อนสั่นระริก
หล่อนไม่ได้ขัดขืน แต่แววตาคู่นั้นเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจและปวดร้าว และนั่นล่ะที่ทำให้เขาไม่พอใจ
“คุณลักษมณ์ก็ไม่ต่างไปจากผู้ชายคนอื่น”
สุดท้ายชายหนุ่มก็ต้องการเพียงแค่ตัวหล่อน ไม่แตกต่างไปจากตรัย การกระทำของเขาก็ไม่แตกต่างไปจากตรัย
เห็นจะต่างไปเพียงแค่ตรัยพยายามขืนใจหล่อนเพราะความใคร่
หากแต่ที่เขากำลังทำอยู่…เพราะ ‘ความโกรธ’ แทนน้องสาว และเขาคือคนที่หล่อนรัก
“ฉันต่างจากไอ้ผู้ชายพวกนั้นปณาลี”
เสียงหวานปนสะอื้นเปรียบเสมือนเชื้อไฟที่จุดเพลิงโทสะของ ‘คนที่แตกต่างจากไอ้ผู้ชายพวกนั้น’ ได้เป็นอย่างดี
ก่อนที่จะตอกย้ำสิทธิ์ของตัวเองและความแตกต่างนั้น ด้วยแววตาและริมฝีปาก ที่ยังบดเบียดแนบชิดกับริมฝีปากชมพูระเรื่อของหล่อนอยู่
ทั้งๆที่ไม่แน่ใจนักว่าที่โมโหมากมายขนาดนี้เป็นเพราะเรื่องน้องสาว หรือว่าความรู้สึกเฮงซวยของตัวเองกันแน่
“และเธอก็รู้ดีว่าฉันแตกต่างจากพวกมันยังไง”