คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
เธอเป็นได้แค่เมียจ้าง… ที่ไม่มีสิทธิ์รัก
“อย่าหวังในสิ่งที่ไม่มีทางจะได้จากฉัน หว้า”
เขาเห็นว่าสายตาเจ้าของร่างระหงนั้นจับจ้องอยู่ที่ใด
ซึ่งนานร่วมห้านาทีแล้ว แถมยังเห็นประกายบางสิ่งในแววตา
คนฟังกัดเรียวปากและละสายตาจากสิ่งนั้น ก่อนหันมามองคนข้างกาย
“หว้าอยากรู้ ว่าสมมุติเกิดเรื่องผิดพลาดขึ้นมาจนหว้าท้อง คุณทิตถ์จะทำยังไงคะ”
สิ่งที่เธอมองอยู่คือคลินิกแม่และเด็ก นอกจากอยากมีการงานที่ดีแล้ว
ผู้หญิงหลายๆ คนคงใฝ่ฝันที่จะมีครอบครัวและลูกๆ ที่น่ารัก รวมถึงเธอด้วย
“ฉันไม่ใช่คนที่ทำ แต่จะเป็นไอ้หนึ่งที่จะทำ”
“คุณทิตถ์จะให้คุณหนึ่งทำอะไรคะ”
ไม่ถึงเสี้ยวนาทีก็ได้ยินประโยคที่ฟาดหัวใจดวงนี้อย่างจัง
“มันจะเป็นคนพาเธอไปคลินิก คงไม่ต้องบอกนะหว้าว่าคลินิกอะไร เพราะฉันไม่อยากมีลูก”
ต้องสะอึกอึ้งในความใจร้ายและหัวใจกระตุกวาบราวถูกสายฟ้าฟาดก็ไม่ปาน
“ถอดเนกไทให้หน่อย”
เจ้าหล่อนค่อยๆ คลายเนกไทออกจากปกเสื้อของเขา แล้วก็ได้รับคำสั่งต่อมา
“เสื้อด้วยหว้า”
โดยตอนนี้ภาทิศกำลังจูบลูบไล้อยู่ที่แถวซอกคอ และยังวกไปจูบหวานๆ ที่ไม่มีรสขมอยู่เลย
ส่วนมือก็กำลังทำให้คนตัวเล็กไม่เสียเปรียบ เพราะจะเปลื้องผ้าอิษยาออกเช่นกัน
“ปลดกางเกงให้ด้วยครับ”
เขาขอเสียงติดแหบพร่า อิษยาก็ใบหน้าแดงกว่าเดิม แถมความร้อนรุ่มก็ยังโบกพัดระลอกใหญ่
ไม่นานบราเซียร์ก็ไม่ได้ห่อหุ้มทรวงละมุนไว้แล้ว มันร่วงหล่นสู่พื้น
คนทำก็เคลื่อนใบหน้าลงไปแล้วสร้างรอยคิสมาร์กที่หน้าอก
หัวสมองของหญิงสาวขาวโพลนและโอนอ่อนไปกับเขา