คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
เธอคือคนที่ถูกตราหน้าว่าเป็น ‘เมียน้อย’ ผู้หญิงที่จ้องแต่จะทำลายครอบครัวคนอื่น
ไม่ว่าเธอจะอธิบายอะไรออกไป ความจริงมันก็ชัดเจนตรงหน้า เขาแต่งงานแล้ว…
“สบายดีไหมมิ…ไม่เจอกันหลายปีเลย พี่ดีใจที่เรากลับมาอยู่กรุงเทพนะ”
‘กระทิง’ กุมมือที่สั่นเทาเพราะความตื่นเต้น เมื่อพบเจอคนตรงหน้าที่ห่างหายกันไปนานถึงสองปีเต็ม
‘ยูมิ’ จ้องมองชากุหลาบที่อยู่ในแก้วกระเบื้องเคลือบราคาแพงตรงหน้า
แทนที่จะมองหน้าคนที่เอ่ยทักเธอด้วยความคุ้นเคยขนาดนั้น เธอควรจะเป็นคนที่สบายดีงั้นหรือ…
“เสียใจด้วยเรื่องพ่อแม่…พี่ไม่อยากให้เป็นข่าวใหญ่โตเลยไม่ได้ไปร่วมงาน มิไม่โกรธพี่นะครับ”
หนึ่งปีที่ผ่านมาพ่อแม่เธอเสียไล่เลี่ยกัน ส่วนพี่ชายเธอ…ก็ติดคุกและคงไม่ได้ออกมาชั่วชีวิตนี้
กลีบปากบางยกยิ้มมุมปาก ก่อนจะยกชากุหลาบหอมกรุ่นขึ้นจิบ
ดวงตาเรียวรีนิ่งสงบจนคนที่เผลอมองหัวใจวูบไหว
ขอโทษ…แล้วมันจะมีอะไรดีขึ้นมา ขอโทษแล้วชีวิตที่พังยับเยินของเธอ
มันจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้รึเปล่า?
“มิ…ยังโกรธพี่อยู่อีกเหรอ ถ้ามิโกรธพี่ก็ด่าว่าพี่เถอะ อย่าเงียบใส่กันแบบนี้ได้ไหม มิรู้ว่าพี่รู้สึกยังไงกับมิ แต่ถ้าพี่ยุ่งกับมิ คนที่จะเดือดร้อนก็คือมิเอง”
หญิงสาวหลุดหัวเราะออกมา ก่อนจะกระแทกแก้วชาลงบนโต๊ะเสียงดัง
เพราะเขา…เธอจึงต้องประสบพบเจอแต่เรื่องร้าย ๆ ดวงตาเรียวรีจ้องมองชายหนุ่มตรงหน้า
เขายังคงดูดีเช่นเดิม…แววตาคู่เดิมที่ถ่ายทอดความรู้สึกคล้ายวันวาน แต่วันนี้เธอไม่ได้ซึ้งกับมันแล้ว
“ถ้าพูดพร่ำไร้สาระจบแล้วก็เชิญออกไปห่าง ๆ ฉันไม่อยากจะอยู่ใกล้คุณให้ชีวิตต้องบรรลัยอีก”
“ทำไมมิพูดกับพี่แบบนี้…ทำไมผลักไสพี่แบบนี้ พี่หย่าแล้วมิ…หย่าแล้วจริง ๆ”
“คุณจะหย่าหรือไม่หย่า! ฉันก็ไม่ได้เฝ้ารอคุณ! คุณคิดว่าฉันจะไปโง่รอผู้ชายที่ทำลายชีวิตฉันหรือไง! เลิกเพ้อเจ้อและกลับไปดูลูกชายคุณเถอะจะตกน้ำอยู่แล้ว!”
“งั้นมิก็มาดูลูกให้พี่สิ! มิรับเลี้ยงเด็กไม่ใช่เหรอ! ลูกพี่น่ารักนะ มิมองกวิ้นเพราะชอบใช่ไหม โอเคงั้นพี่จะขนของลูกไปไว้บ้านมิพรุ่งนี้เลย!!”
นิยายที่เกี่ยวข้อง :
