คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
วินชญา เขวี้ยงลูกบอลไปทางพุ่มไม้อีกฝั่งของรั้วบ้าน แต่แล้วก็กลับมีเสียงร้องดังขึ้น
“โอ๊ย”
เสียงที่ดังขึ้นนั้นพาให้เจ้าสุนัขที่วิ่งหน้าเริดตามลูกบอลไปถึงกับเบรกเอี๊ยดทันที
“เฮ้ย ใครปาอะไรมาใส่หัวฉันวะ”
ขณะที่คนและหมากำลังยืนนิ่งอึ้งกันอยู่นั้น เจ้าของเสียงร้องก็ผุดลุกขึ้นมา หญิงสาวจึงรีบวิ่งเข้าไปหมายจะขอโทษ
แต่พอเห็นหน้าเหยื่อผู้เคราะห์ร้ายที่กำลังยืนกุมหัว และทำหน้าหงิกงอก็ถึงกับชะงักไปทันที
“ไอ้พี่แม็ค”
หญิงสาวเผลออุทานชื่อของชายหนุ่ม ซึ่งมีรูปร่างสูงใหญ่บึกบึนตรงหน้าออกมาเบาๆ
เมื่อชายหนุ่มมองเห็นดวงหน้าของหญิงสาวชัดๆ ก็ร้องเรียกเธอออกมาด้วยน้ำเสียงอันดัง
“ยายกางเกงเล”
หลังจากทั้งสองคนนิ่งอึ้งกันไปแค่ครู่เดียว คนตัวสูงก็ร้องถามคนที่ยังยืนนิ่ง
“เธอปาลูกบอลมาใส่หัวฉันทำไมฮ้า!”
“ก็ใครใช้ให้นายไปนั่งอยู่หลังพุ่มไม้เล่า ที่มีตั้งเป็นไร่ ทำไมไม่รู้จักไปนั่งตรงที่คนเขาจะมองเห็นล่ะ”
วินชญายอกย้อนใส่เขา
“นี่ยายกางเกงเล เธอหายไปซะตั้งนานสองนาน แต่พอเจอหน้าฉันปุ๊บก็คิดจะหาเรื่องกันเลยใช่ไหม”
ชายหนุ่มเอ่ยสีหน้าถมึงทึง
วินชญาจิกตาใส่ ติณภพณ์ ก่อนจะตวัดเสียงตอบกลับไป
“ฉันไม่ได้ชื่อกางเกงเล บอกมาตั้งหลายปีแล้ว ไม่เข้าใจหรือไง!”
ชายหนุ่มรู้สึกหมั่นไส้คนอวดดีตรงหน้าเหลือคณา เขาจึงย่างเท้าปรี่เข้าไปหาเธออย่างน่ากลัว พาให้คนลอยหน้าเถียงเผลอถอยหนี
จนไปชนเข้ากับกระถางต้นไม้ ที่ตั้งเรียงรายเป็นแนวโค้งตรงด้านหลังเธอเข้าแบบพอดิบพอดี
“เฮ้ย”
ร่างบางร้องเสียงหลงในวินาทีที่กำลังจะหงายหลังล้มลง ทว่าจังหวะนั้นเองชายร่างสูงก็รีบคว้าคนตัวบางเข้ามากอดแนบอก
เมื่อคนตัวเล็กหายตกใจและได้สติ เธอก็เริ่มดิ้นขลุกขลัก และร้องโวยวายเสียงดังในอ้อมกอด ที่เกิดจากความไม่ได้ตั้งใจของคนตัวโต
ทว่าปฏิกิริยานั้นกลับให้ผลตรงข้าม เมื่อเจ้าของอ้อมกอดจงใจที่จะล็อกตัวของหญิงสาวเอาไว้ในอ้อมแขนแกร่ง
“ไอ้พี่แม็ค ปล่อยนะ!”
“ขอโทษฉันเรื่องเมื่อกี้ก่อนสิ แล้วฉันจะปล่อย”