“ปุษยา” ถูกเพื่อนสนิทหักหลังอย่างเจ็บแสบ เธอถูกวางยาแล้วส่งไปเป็นของขวัญวันเกิดบนเตียงของมหาเศรษฐีทายาทธุรกิจโฮลดิงชื่อดังระดับโลกอย่าง “หยางเหยียนซี” ก่อนงานวันหมั้นของตัวเองเพียงวันเดียว ไม่รู้ว่าหยางเหยียนซีติดใจอะไรกับ “ครั้งแรก” ของเธอนัก ถึงได้ตามติดไม่มีปล่อย แถมยื่นข้อเสนอ
เมื่อเจ็ดปีที่แล้ว เธอรับจ้างอุ้มท้องให้เศรษฐีคนหนึ่งทางภาคใต้เพราะความจำเป็นบางอย่าง แต่เมื่อเด็กคลอดออกมาความสัมพันธ์กำมะลอกลับไม่จบ กว่าจะได้แยกย้ายกันแบบจริงจังกินเวลาไปอีกหนึ่งปีครึ่ง และ…ยิ่งไปกว่านั้นในท้องของเธอดันมีชีวิตน้อย ๆ ติดท้องกลับมาด้วยอีกหนึ่ง!!
อันนากำลังจะเดินตามรอยของแม่อย่างนั้นหรือ ไม่ใช่ซะหน่อย ก็แม่ของเธอหนีจากพ่อไป แล้วค่อยตั้งท้องไม่ใช่หรือ แต่ตัวเธอน่ะ ท้องแล้วค่อยหนีต่างหาก ท้องกับใครไม่ท้อง ดันท้องกับคนที่เห็นกันมาตั้งแต่เด็กอย่างนายแพทย์อาร์เธอร์นี่ยังไงเล่า
“ทันทีที่คุณตั้งครรภ์ เงินอีกหนึ่งล้านบาทจะโอนเข้าบัญชีเงินฝากของคุณ และถ้าคลอดเมื่อไรผมจะให้อีกก้อนเอาไปตั้งตัว” กานต์รวีพยักหน้าเข้าใจ “แต่ผมบอกไว้ก่อนนะว่า วิธีการตั้งครรภ์ของคุณผมไม่ทำกิฟต์หรือเด็กหลอดแก้ว ผมจะใช้วิธีธรรมชาติ นั่นหมายความว่าเราจะต้องมีอะไรกันจริง ๆ
เพื่อแลกกับการช่วยชีวิตลูกสาวเพียงคนเดียวของเธอ โชติมนต์จำต้องยินยอมเป็นนางบำเรอของผู้ชายใจร้ายที่ได้ขึ้นเชื่อว่าเป็นพ่อของลูกอย่างเลี่ยงไม่ได้
“เนียรตี” กลายเป็นมือที่สามเพราะความเมาของเขา แต่ “กรุณเพชร” ไม่เคยโทษตัวเอง ความผิดทุกอย่างถูกเขาโยนมาที่เธอ แต่เธอก็ยังกัดฟันทนเพราะความรัก ฟางเส้นสุดท้ายระหว่างเขาและเธอได้จบลงในวันที่เธอคลอดลูกอย่างเดียวดาย เขากลับอยู่เคียงข้างผู้หญิงคนนั้นในห้องคลอดอีกห้อง
‘หลิวเมิ่ง’ เป็นเพียงบุตรีอนุภรรยาที่ต้องมีชีวิตอย่างสาวใช้ ในราตรีหนึ่งเกิดฝันประหลาดวาบหวาม สามเดือนต่อมากลับตั้งครรภ์ บิดายิ่งชิงชังอับอาย รีบขายนางให้วาณิชขาพิการผู้หนึ่ง
เพราะอารมณ์ชั่ววูบและขาดการยั้งใจในอดีต ทำให้ก่อเกิดสายสัมพันธ์ของท่านประธานหนุ่มเอาไว้ ลูกชายก็จะเอา! เมียก็อยากได้คืน! “กุนพ่อคร๊าบ อุ้มหนูหน่อย” “หนูเรียกลุงว่าพ่อหรือครับ” “กุนแม่เรียกแล้ว หนูไปหากุนแม่ก่อนนะ” “เดี๋ยวก่อนหนู อย่าเพิ่งไปคุยกับลุงก่อน ยังไม่ได้ถามชื่อเลยว่าหนูชื่ออะไร”
เธอถอนหายใจเฮือกใหญ่ เมื่อพบว่าตนเองกลายเป็นชายาของท่านอ๋องตัวร้ายในนิยายที่เธอเป็นคนแต่ง จุดจบของตัวละครนี้ก็คือถูกสามีฆ่าตายอย่างอนาถ เพราะเธอเป็นคนสร้างพวกเขาขึ้นมา จึงไม่มีใครที่จะรู้จักพวกเขาดีไปกว่าเธอ ทว่าเธอคิดผิด ทำไมพวกเขาเปลี่ยนไปล่ะ นี่มันนอกบทแล้วเว๊ย!
หนึ่งปีที่ผ่านมาสำหรับเธอมันมีความหมายมาก แต่สำหรับเสี่ยมันเป็นแค่ความรู้สึกชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้น “เสี่ยเคยคิดที่จะมี…” เฌอริตาปรายตาลงมองหน้าท้องของตน “เสี่ยมีคนที่เสี่ยอยากมีลูกด้วยแล้วค่ะ แล้วเสี่ยก็มีคนที่อยากอยู่ด้วยไปตลอดชีวิตแล้วเหมือนกัน”
เธออี้เฟยนักเขียนนิยาย ที่อยู่ดี ๆ ตัวเองก็ถูกดึงไปอยู่ในโปรเจกต์ภาคต่อของนิยายตัวเองที่คิดทำต่อกับเพื่อนที่มีเพียงแค่พล็อตนิยายคร่าว ๆ เพียงเท่านั้น แล้วแบบนี้เธอจะต้องรับมือกับนิยายที่ยังไม่ได้แต่งนี้อย่างไรดี ทั้งนิยายเรื่องนี้เป็นเพื่อนเธอที่คิดพล็อตซึ่งไม่ใช่เธอ
เพราะ ‘รัก’ จนไม่อาจหักห้าม เขาจึงต้องทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ ‘ครอบครอง’ “ทะเลน่ากลัวไหมจ๊ะ” เขากลับมาถามคำถามเดิม และยิ้มยั่วเธอ นิดาเอียงหน้าหนีด้วยความขัดเขิน “ทะเลคลั่งยังไม่น่ากลัวเท่าคนคลั่งตรงนี้เลยค่ะ” “งั้นเดี๋ยวคนคลั่งคนนี้จะให้ลมทะเลหอบเราสองคนไปดูดาวกันอีก นิอยากดูดาวพลูโตไหม”
สำหรับเขาเธอก็แค่เพื่อนร่วมงาน แต่สำหรับเธอเขาคือพ่อของลูกที่เธอไม่กล้าแม้จะบอกว่าท้องลูกเขาอยู่ และจำต้องปล่อยเขาให้แต่งงานกับคนที่เขารัก เพราะเธอมันก็แค่เศษใจ
เพราะวันนั้นมองข้ามความสำคัญของเธอไป วันนี้เขาจึงทำได้เพียงแค่มองดูเธอกับลูก ในสถานะอื่น ที่ไม่ใช่พ่อ “ผมจะถามคุณอีกครั้ง ว่าในวันที่ผมกำลังจะล้ม คุณจะไม่อยู่กับผมอีกต่อไปใช่มั้ย” “คุณจะให้ฉันอยู่ด้วยทำไม ในเมื่อข้างกายคุณตอนนี้มีช่อฟ้า เลขาคนเก่งประกบอยู่แล้ว หรือคุณอยากจะให้มีผู้หญิงสองคน
รินทร์รดาสาวน้อยวัย 18 ที่พึ่งจบมัธยมปลายได้หมาดๆ ความผิดพลาดในคืนนั้นทำให้เธอท้อง ท้องโดยที่คนเป็นต้นเหตุไม่เคยรับรู้ เพราะเขาคนนั้นได้บินข้ามไปอีกทวีปหนึ่งแล้ว ทั้งฐานะและชาติตระกูลที่ไม่อาจเทียบกันได้ ทำให้รินทร์รดาปิดปากเงียบไม่เคยบอกว่าใครเป็นพ่อของลูกในท้อง ได้แต่ก้มหน้าก้มตาทำงานเลี้ยงลูก