แต่แล้วเจตนาบริสุทธิ์ของเขาก็ต้องแปรเปลี่ยน เมื่อเธอเติบโตขึ้นเป็นหญิงสาวที่สวยสะพรั่ง ในตอนแรกที่เขาเห็นเธออีกครั้งในรอบสี่ปี เขาเพ้อเจ้อจินตนาการไปว่าเธอเป็นนางจากสรวงสวรรค์ เขาใช้ความเจ้าเล่ห์และอำนาจในมือทำให้เธอตกเป็นหนึ่งในนางบำเรอของเขา เขาลุ่มหลงแต่ก็เผลอทำร้ายเธออย่างไม่น่าให้อภัย
เข็มจิราท้องกับคนที่เกลียดเธอเข้าไส้ การหนี คือทางออกเดียวของปัญหาทั้งหมดที่เกิดขึ้นในตอนนี้ แต่โชคร้ายก็ยังซ้ำเติมเธออีกครั้งเมื่อเขารับรู้โดยบังเอิญ และความวุ่นวายในชีวิตเธอก็เริ่มต้นขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อเขามาอ้างสิทธิ์เป็นพ่อของลูกด้วยเหตุผลที่เธอเองก็ไม่อาจปฏิเสธ
ไปรยาจดจำได้ทุกจังหวะความคิดและความรู้สึกในเวลานั้น หล่อนไม่เคยลืมมันได้เลย… พลันเสียงเจื้อยแจ้วที่แสนคุ้นเคยก็ดึงหญิงสาวให้ออกจากความหม่นหมอง ‘แม่กุ๊บกิ๊บคร้าบ แม่กุ๊บกิ๊บอยู่หนาย คุณตาพาอชิไปซื้อขนมมาเยอะแยะเลยคร้าบ’ สำหรับไปรยา เป็นเด็กชายอชิระผู้เป็นแก้วตาดวงใจของหล่อน
ห้าปีก่อนชีวิตเฮงซวยผลักให้เธอมีเซ็กซ์ร้อนฉ่ากับหนุ่มหล่อ ที่มารู้ทีหลังว่าเขาคือคุณหมอพลัชเจ้าของโรงพยาบาลใหญซึ่งจับได้ทันทีว่าเด็กหญิงข้างกายคือลูกเขา งานนี้ความหวานคลั่งรักดุบนเตียงจึงรุกใส่
ชีวิตที่ต้องเลี้ยงเด็กในโลกต่างมิติ อยู่ๆก็ท้อง!? ออกลูกมาเป็นไข่!? ให้นมด้วยยาวิเศษ!? อาคาริได้สูญเสียแม่ไปจากอุบัติเหตุทำให้ต้องอยู่ตัวเดียว ไม่มีญาติพี่น้อง เมื่อเธออธิษฐานว่า [อยากมีครอบครัว] เธอก็ถูกพลังลึกลับดึงดูดไปจนหมดสติ สาวอายุ 16 ผู้ยังไม่เคยมีแฟน จะต้องมาผลิตลูกให้กับราชาปีศาจเนี่ยนะ!!
‘โดมินิก’ ต้องการภรรยาอย่างเร่งด่วน ส่วน ‘พราวฟ้า’ ก็ต้องการเงินก้อนใหญ่ เพื่อให้ได้สิทธิ์ในการอุปการะหลานชาย เรื่องราวก็เหมือนจะลงล็อกดี ถ้าหากว่าเธอไม่ได้มีทายาทให้เขาในวันที่สัญญาแต่งงานหนึ่งปีสิ้นสุดลง
ชีวิตภพปัจจุบันนั้นเกลียดผู้ชายมากรัก ตายแล้วเหมือนนรกชังยังส่งมาให้เจอบุรุษไร้ความรับผิดชอบ รูปงามแล้วอย่างไรเล่า ร่ำรวยแล้วอย่างไรเล่า สูงศักดิ์แล้วอย่างไรเล่า หากไม่มีความรับผิดชอบ “ข้าจะทำให้ท่านเสียโฉม ข้าจะทำให้ท่านยากจน และอยู่อย่างไร้ศักดิ์ศรี หากไม่เลี้ยงดูลูกในท้องของข้า”
‘ภูบดินทร์’ เขาจะทำอย่างไร เมื่ออยู่ๆ ลูกพี่ลูกน้องสาว ยัดเยียดตำแหน่ง ‘พี่เลี้ยงเด็กแฝด’ ที่เอาแต่เรียกเขาว่า ‘คูมป๊า’ ทั้งวัน จนน่าปวดหัว ‘พรชนิตว์’ “เพียงหนึ่งคืนที่เผลอพลาดพลั้ง ทำให้เธอกลายเป็น ‘คุณแม่ลูกแฝด’ โดยไม่ได้ตั้งใจ” ‘เด็กหญิงพิมพ์ดาว พราวฟ้า’ หนูน้อยฝาแฝดที่เปรียบเสมือน ‘สะพานรัก’
ความรักบนความชิงชังไม่มีทางที่จะมาบรรจบกันได้ด้วยความสุข ใบหย่าคือของขวัญสำหรับเขา แต่ลูกของเขาคือของขวัญสำหรับเธอ “ทีกับผัวไม่ต้อนรับ แต่กับคนที่จะมารอเป็นชู้กลับยิ้มหน้าระรื่นต้อนรับอย่างดี คิดหรือไงว่าชาตินี้เธอจะได้มีผัวใหม่”
เธอคิดว่าเขาหมดรัก เขาคิดว่าเธอเอาเด็กออก ยอมรับเงินสิบล้านไปใช้ชีวิตที่เมืองนอก เขาไม่อยากเชื่อแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เมื่อเธอเลือกที่จะตัดทุกการติดต่อกับเขา เขาจำต้องตัดใจ กระทั่งวันนี้… วันที่เขาได้พบเด็กผู้หญิงแสนน่ารัก เด็กผู้หญิงที่เรียก พะแพงว่า “คุณแม่ขา” ใจของเขาเหมือนถูกช็อตด้วยไฟฟ้า
เพราะความเจ็บช้ำที่ได้รับจากการกระทำของ ‘กรกันต์’ ทำให้ ‘เพ็ญพนอ’ ตัดสินใจเก็บเรื่องการตั้งครรภ์ที่เธอเพิ่งรับรู้หลังจดทะเบียนหย่าไว้เป็นความลับ ด้วยหวังจะใช้เวลาช่วยเยียวยาบาดแผลในหัวใจที่กลัดหนอง… กระทั่งคนทั้งคู่ได้กลับมาพบกันอีกครั้ง หลังจากที่เวลาล่วงเลยไปถึงหกปีเต็ม
ไม่ใช่เธอที่หอบลูกหนี แต่เป็นเขาที่พรากลูกไปจากเธอ เพราะไฟแค้นที่เธอไม่ได้เป็นคนก่อ และเมื่อเขาหวนกลับเข้ามาในชีวิตของเธออีกครั้งพร้อมกับลูก… จนเธอต้องยอมมีลูกอีกคนให้เขา แต่ครั้งนี้เธอจะไม่ยอมให้เขาทำแบบนั้นได้อีก ลูกคนที่สองต้องอยู่กับเธอ!
หลังจากหักโหมปั่นโปรเจกต์ไม่ได้หลับได้นอนจนตัวตายเธอก็ได้เข้ามาอยู่ในร่างของเด็กสาวคนหนึ่งที่มีลูกแล้ว…แถมพ่อของเด็กยังหล่อมาก แต่เขาดันเกลียดเจ้าของร่างซะนี่…
‘มุกดา’ ยอมอดทนอยู่ข้างเขาโดยไม่มีสถานะเพราะเฝ้ารอคำว่า ‘รัก’ กระทั่งวันหนึ่งทนไม่ไหว เธอยอมแพ้และออกจากชีวิตเขาไปทั้งที่กำลังตั้งท้อง ในวันที่สำนึกได้ศรณ์กลับเข้ามาในชีวิตเธออีกครั้ง มุกดาให้โอกาสเขาได้ดูแลแค่ลูกน้อย จะไม่มีเรื่องราวระหว่างเธอกับเขาอีกต่อไป ถึงแม้หัวใจจะยังคงรักไม่เปลี่ยนแปลง
“ไอ้เก่ง พาเมียชังกูไปคลอดที” สองนาทีก็แล้ว สามนาทีก็แล้ว ลูกน้องสนิทก็ยังไม่ปรากฏตัว ทำให้ศิระตะโกนดังกว่าเก่า “ไอ้เก่ง” “คุณศิ คุณเก่งออกไปส่งลูกค้าข้างนอกค่ะ” เลขาฯ หน้าห้องสาวเท้ามารายงานอย่างไว เพียงได้คำตอบศิระก็หน้าตึงพลางหันไปมองคนในห้อง เห็นชัดว่ากำลังมีน้ำไหลเปรอะเปื้อน