นางเอกท้อง

คุณปรานต์ บอสแบดบอยที่ร่ำลือกันว่าสาวหน้าไหนก็จับเสือตัวนี้ไม่อยู่ แต่เขากลับติดใจรสรักของเธอจนตามมาร้ายแบบชิดใกล้… แถมอาการแพ้ท้องนี่อีก หรือเธอกำลังอุ้มท้องลูกบอสหล่อร้ายกันหนอ

วันแรกที่ลูกคลอด คือวันที่เธอมีรอยยิ้มแต่ก็แฝงด้วยคราบน้ำตา เพราะเป็นวันเดียวกับที่คนเป็นพ่อได้วางใบหย่าเอาไว้ให้ลูกกับเธอดูต่างหน้า การแต่งงานที่เจ้าบ่าวไม่รัก การแต่งงานที่เจ้าบ่าวขอแยกห้องและไม่ยอมแตะเนื้อต้องตัวทำให้เธอถอดใจ ยอมอยู่ภายใต้กฎการแต่งงานในนามที่เขาตั้งขึ้นเพื่อรอวันจากลา

“เลือดอะไร!” กันตาหัวใจกระตุกวูบ หันขวับไปมองคนที่ทักท้วง “ถาม!” หญิงสาวยังนิ่ง วางมือไปสัมผัสกับเลือดที่ซึมออกมา ไม่ได้สังเกตว่าอีกฝ่ายกำลังประติดประต่อเรื่องราว ภาพที่เธออาเจียน ภาพที่เธอเวียนหัว ภาพที่เธอกินของเปรี้ยว ๆ ทำให้อดสงสัยไม่ได้ว่า… “ท้อง เหรอ?” เปล่งเสียงทุ้มต่ำออกไป

เมื่อนกน้อยในวัยใกล้สามสิบหนีออกจากบ้าน เพราะต้องการยืนด้วยลำแข้งของตนเอง เธอขอให้เพื่อนใหม่อย่างเขาช่วยเปิดโลกแบบผู้ใหญ่ ๆ ให้ แต่ใครเล่าจะคิดว่า ผู้ชายที่เธอขอให้เปิดซิงในคืนนั้น จะกลับมาเจอกันตอนเช้าวันใหม่ในฐานะท่านประธาน!

ครั้งหนึ่งนางเคยเลือกความรัก จนถูกตราหน้าว่าเป็นสตรีที่ร้ายกาจ และสุดท้ายก็ต้องมาจบชีวิตลงเพราะความโง่เขลาของตนเอง แต่เมื่อสวรรค์ได้ให้โอกาสนางกลับมามีชีวิตอีกครั้ง นางจึงขอเลือกทางเดินชีวิตใหม่

ดึกดื่นค่ำคืนนางหลบหนีไป ไม่อยากจะมีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ กับบุรุษที่จิตใจลึกลับซับซ้อนผู้นี้อีก เดิมทีจึงคิดเสียว่าโดนหมากัด แต่หลังจากนั้นสองเดือนกว่า สิ่งที่ควรมากลับไม่มา แถมอดีตคู่หมั้นยังหวนมาทวงสิทธิ์ที่อยู่ในท้องของนาง ทำไมนางต้องแต่งงานกับเขาด้วย ในเมื่อเป็นแม่ค้าผู้ร่ำรวยดีกว่าเป็นอนุภรรยา

“ชาจะหย่า” สิ้นเสียงนั้นทำให้มือหนาที่กำลังบิดน้ำออกจากผ้าหยุดชะงัก ใบหน้าหล่อเหลาค่อย ๆ หันมามองหน้าคนพูดด้วยความรู้สึกวาบหวิวในอก “ถ้าพรุ่งนี้หรือมะรืนชาดีขึ้น เราไปเซ็นใบหย่ากันนะคะ” “หมายความว่าไง” วินทร์ถามพร้อมกับหัวใจที่ไหววูบ บอกไม่ถูกว่ารู้สึกอย่างไรเมื่อได้ยินคำนั้น

หลังยุติความสัมพันธ์แบบ Friends with Benefits ‘ลลินา’ เก็บเศษใจที่ถูกเผาไหม้แล้วจากไปพร้อมกับลูกในท้อง ไม่นึกว่าวันหนึ่งพระเอกสุดฮอตอย่าง ‘ธาวิน’ จะพบเธอพร้อมลูกแฝด! “ปะป๊า!” เสียงเล็กประสานกัน ก่อนสองร่างจะวิ่งดุ๊กดิ๊กเข้ามากอดขาร่างสูงโปร่งคนละข้าง ชายหนุ่มเลิกคิ้วสูงพลางก้มลงมอง ‘เด็ก’ อย่างอึ้งๆ

ตามหึงหวงเขาเหมือนคนบ้า ตบตีจิกกัดผู้หญิงของเขาจนตัวเองน่าสมเพช แต่เขากลับบอกเธอว่า “ฉันไม่ใช่ผัวของผู้หญิงไร้ค่าแบบเธอ” ไอ้เวร! นอนด้วยกันทุกคืนแต่บอกไม่ใช่ผัว ใครจะเอาไปก็เชิญ! เธอพอแล้ว!

ของบางอย่างมักเห็นค่า ในเวลาที่เสียมันไป “เปิ้ลจะมาอยู่บ้านหลังนี้ในฐานะเมียพี่อีกคนนะ” ความเจ็บช้ำที่พราวฟ้าได้รับน้อยไปใช่ไหม ปรินทร์ถึงได้โยนความรู้สึกนั้นเข้าจิตใจเธอมากขึ้น มันมากมายเสียจนพราวฟ้าคิดว่า ชาตินี้ทั้งชาติไม่รู้ว่าจะสลัดหลุดความร้าวรานใจได้หรือไม่ น้ำตาที่เพิ่งแห้งเหือดไปพักหนึ่ง

นางเห็นสามีตระกองกอดสตรีนางนั้นด้วยความอบอุ่นแววตาดูมีแต่ความรักใคร่เอื้อเอ็นดู เมื่อสายนั่นมองมาที่นาง มีแต่แววตาเย็นชาเยียบเย็นจนทำให้นางหนาวเหน็บสะท้านกาย จวนเจียนแทบจะล้มลงได้ทุกเมื่อแต่ก็ต้องฝืนยิ้มกลั้นน้ำตามิให้มันไหลออกมา ภายในอกนั้นปวดร้าวราวกับถูกหนามพิษทิ่มแทง

‘วิลาสินี’ เลือกใช้ชีวิตด้วยความคึกคะนองอย่างคนไม่มีอะไรจะเสีย และตั้งใจอย่างแน่วแน่ว่าจะ ‘ไม่มีทางรักใครเด็ดขาด’ แต่แล้ววันหนึ่งปัญหาก็เกิดขึ้น เมื่อเธอพบว่าตัวเอง ‘ท้อง’ “เพราะแบบนี้หรือเปล่าวิวถึงไม่อยากมีลูก” ทันตแพทย์หนุ่มพร้อมทอดสายตาขึ้นมองเพดานอย่างเหม่อลอย ภาพเมื่อเช้าตอนที่เธอตกใจ

เหมือนทุกอย่างจะเริ่มไปได้ดีกับการเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว แต่แล้วจู่ ๆ เขาก็โผล่มาอีกครั้ง…แล้วได้เห็นเด็กน้อยอายุสามขวบกว่าที่หน้าตาคล้ายเขาโดยบังเอิญ คำถามคาใจที่เขาต้องพิสูจน์ให้ได้ ว่าเด็กคนนี้ลูกใครกันแน่ ลูกเขาหรือลูกชู้รักของเธอตามที่มารดาเขาบอกไว้ แต่ทำไมเขามั่นใจเหลือเกินว่าเด็กคนนี้ลูกเขาแน่นอน