นิยาย/การ์ตูน แนวพีเรียด ย้อนยุค เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในสมัยอดีต
เพราะเขาเกลียดนางที่ใช้เล่ห์เหลี่ยมจนได้ขึ้นสู่บัลลังก์หงส์ ดังนั้นไม่ว่าความผิดใดที่เกิดขึ้นในวังหลัง จึงกลายเป็นความผิดของนางทั้งสิ้น เมื่อมัดรวมความผิดทั้งหลายเข้าด้วยกัน เขาจึงกล้าหยิบยื่นจอกสุราพิษให้นางด้วยมือตัวเอง ทว่าความตายนั้นไม่ได้น่ากลัว สิ่งที่น่ากลัวคือการตายอย่างไร้ความยุติธรรม
“หากมิอาจหย่าร้างได้ เอาเช่นนี้ดีหรือไม่เพคะ เราเป็นสามีภรรยากันเพียงในนาม ต่างคนต่างอยู่ไม่ยุ่งเกี่ยวกัน ชินอ๋องจะแต่งชายาสักกี่คนก็ตามแต่พระทัย ตกลงตามนี้นะเพคะ” ดาริณหญิงสาวในยุคปัจจุบัน ที่วิญญาณมาอยู่ในร่างของพระชายาจางเหมยฮวา เอ่ยขึ้นเสียงหนักแน่น หมิงหยางชินอ๋องที่ไม่คาดคิดว่า
เมื่อได้โอกาสมาใช้ชีวิตในโลกที่แตกต่าง เชี่ยนหนิงจึงตั้งใจเปลี่ยนร่างที่นางมาสิงสู่แทนเจ้าของเดิมให้เป็นในแบบที่นางต้องการ อายุเพียงสิบห้ามากไปด้วย อำนาจ ชื่อเสียง เงินทอง เส้นสาย กุมอำนาจตระกูลด้วยมือตัวเอง เป็นสตรีที่ทุกคนในแคว้นต่างจดจำในฐานะนางมารตระกูลเหลียงที่โหดเหี้ยมไร้ใจ
เป็นจักพรรดิโอสถกลับเกิดใหม่งั้นหรือ ? เป็นการผสานจิตวิญญาณกันหรือ ? หลงเฉิน เด็กหนุ่มที่ช่วงชิงรากปราณ โลหิตปราณ กระดูกปราณทั้งสามสิ่งไป ได้หยิบยืมวิชาการหลอมโอสถระดับเทวะภายใต้ความทรงจำ ฝึกปรือวิชาเคล็ดกายานวดาราอันลี้ลับ แหวกม่านหมอกที่หนาทึบออก
“เปิ่นหวางรักนาง เจ้าแต่งมาเป็นพระชายาก็อย่าได้หวังสิ่งนั้น” รับสั่งขององค์ชายส่งผลให้สตรีในชุดแดงเงยหน้าขึ้นอีกเล็กน้อยเพื่อให้ใบหน้าที่ยังคงถูกผ้าคลุมสีแดงสดเผชิญหน้ากับพระสวามีที่ยังคงยืนยันสิ่งที่นางนั้นรู้และเข้าใจทุกอย่างเป็นอย่างดี ท่านพ่อกล่าวผิด…ที่กล่าวว่าองค์ชายเก้านั้นแสนจะฉลาด
ทุกคนมีความลับซ่อนไว้ ข้าและอัลกัซก็เช่นกัน และเมื่อเรารู้ความลับของกันและกัน ความร้อนแรงแสนหฤหรรษ์ก็เกิดขึ้น
เยว่ช่างม่านเติบโตมาในอาณาจักรที่เกือบจะนับว่าอ่อนแอที่สุด นางเก็บซ่อนความลับอันยิ่งใหญ่ไว้ที่มิมีผู้ใดล่วงรู้ เด็กสาวที่ถูกมารดาทอดทิ้งแต่เล็ก ต้องฟันฝ่าอุปสรรคนับหมื่นแสนเพื่อไปให้ถึงจุดหมาย นางออกตามหาอดีตที่ตนเองหลงลืมไป พร้อมๆกับค้นหาครอบครัวที่แท้จริงของนางทั้งสองชาติภพ
อี้เวยหนิง นางร้ายอัปลักษณ์ สตรีผู้น่ารังเกียจนิสัยชอบอิจฉาริษยาผู้อื่น กริยาทรามโง่เขลาเบาปัญญา วาจาต่ำตม ไม่มีผู้ใดอยากคบหา ผู้คนคิดว่านางนั้นอับอายจนไม่กล้าสู้หน้าผู้ใด แต่กลับกัน!!! อี้เวยหนิง ช่างรู้สึกมีความสุขจริงๆกับข่าวลือนี้ ทว่าความสุขนั้นกลับถูกคุกคามด้วยท่านอ๋องหน้าโง่ ที่สั่งโบยนางทั้งใส่ความ
‘ผิงอวี้’ ผู้บัญชาการหน่วยองครักษ์เสื้อแพรเป็นผู้คุมตัวนางกลับ เดิมทีฟู่หลันหยาคิดว่าเขาจะเอาเรื่องบาดหมางในอดีตที่บิดานางเคยเล่นงานครอบครัวเขามาลงกับนาง ทว่านอกจากอารมณ์เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย เห็นนางอยู่ใกล้บุรุษอื่นก็เอาแต่ทำหน้าตาบึ้งตึงเหมือนอยากจะกินหัวใครแล้ว สำหรับเรื่องอื่นๆ เขาล้วนปฏิบัติต่อนางเป็นอย่างดี
เพราะก่อเรื่องเอาไว้ในงานดูตัว จนอายุจวนจะ 20 ปีแล้วจ้าวเหมิงเหมิงก็ยังไม่ได้ออกเรือนสักที แม่เลี้ยงเห็นท่าไม่ดี จึงส่งนางไปเป็นสาวใช้ในจวนแม่ทัพ แต่แม่ทัพรูปงามท่านนี้ กลับมีนิสัยที่ยากจะรับมือ ทว่าหลังจากอยู่ด้วยกันในช่วงระยะหนึ่ง แม่ทัพลู่เซียวผู้นี้กลับหลงเสน่ห์ปลายจวักของนางจนถอนตัวไม่ขึ้น
ในเมื่อเกิดเป็นฮองเฮามาสองชาติ แล้วต้องจบชีวิตลงอย่างอนาถ (ถูกสังหารในคืนวันอภิเษก โดยไม่ทราบสาเหตทั้งสองชาติ) ทางรอดในชาตินี้ มีแต่ต้องกระโดดกอดขา เกี่ยวเอวโอรสสวรรค์ผู้นั้น จะว่าหน้าด้านหน้าทนแล้วอย่างไร ขอแค่เขารับเคาระห์แทนนางก็พอ ฝ่าบาทไม่คิดจะปล่อยลูกแมวน้อยของตนหลุดมือไปในวันนี้
“เจ้าต้องช่วยข้า ล้างแค้นให้ข้าและชิงเขากลับมา เขาคือบุรุษของข้า” จางเซียวอิ่งตวาด “หลงผิดแล้วยังไม่รู้จักสำนึก สมควรแล้วที่ไม่ได้ผุดได้เกิด หากมีปัญญาก็มาชิงร่างเจ้าไปเสีย อย่าริอาจมาสั่งข้า!!”
โชคชะตาพาให้นางย้อนกลับมาช่วงเวลาหลังแต่งงาน บุรุษผู้นั้นเหมือนจะมีบางอย่างที่ไม่เหมือนเดิม เขาถึงขั้นมาตามนางที่บ้านเกิด พูดจาหว่านล้อมสารพัดให้กลับไปกับเขา ทั้งยังยื่นมือเข้าช่วยเหลือ ถึงกับตอบรับข้อเสนอของนางทั้งที่ตัวเขาเสียเปรียบ นี่เขา… ใช่สามีผู้เลือดเย็นที่นางเคยรู้จักจริงๆ หรือ!
ที่ผู้คนเคยกล่าวกันว่าคำสัญญาของบุรุษยามที่อยู่บนเตียงมักเชื่อถือไม่ได้ ในชาติก่อนเพราะความอ่อนแออ่อนไหวและโง่งมของตนเองทำให้นางต้องจบชีวิตลงด้วยความแค้น ส่วนแค้นผู้ใดนั้นแน่นอนว่าย่อมต้องเป็นตนเอง ในเมื่อได้มีโอกาสเกิดใหม่ด้วยความทรงจำเดิม แน่นอนว่าสิ่งแรกที่นางทำก็คือขอสาบานว่า
ย้อนอดีตมาอยู่ในร่างเด็กสาวรูปร่างอัปลักษณ์แม้แต่บิดายังไม่รัก ตัดสินใจจะเรียนรู้และใช้ความรู้ที่มีจากชาติก่อนเปลี่ยนแปลงชีวิตตนเองให้ดีขึ้นจนผู้คนอิจฉา แต่ผู้ใดจะคาดว่านางกลับเผลอใจไปแต่งงานอยู่กินกับบุรุษความจำเสื่อมผู้หนึ่ง สุดท้ายเขาก็ทิ้งนางไปไม่ร่ำลา แถมยังทิ้งเจ้าก้อนแป้งไว้ให้เลี้ยงดูอีกหนึ่งคน