ดราม่า

ย้อนอดีตมาอยู่ในร่างเด็กสาวรูปร่างอัปลักษณ์แม้แต่บิดายังไม่รัก ตัดสินใจจะเรียนรู้และใช้ความรู้ที่มีจากชาติก่อนเปลี่ยนแปลงชีวิตตนเองให้ดีขึ้นจนผู้คนอิจฉา แต่ผู้ใดจะคาดว่านางกลับเผลอใจไปแต่งงานอยู่กินกับบุรุษความจำเสื่อมผู้หนึ่ง สุดท้ายเขาก็ทิ้งนางไปไม่ร่ำลา แถมยังทิ้งเจ้าก้อนแป้งไว้ให้เลี้ยงดูอีกหนึ่งคน

ไม่เพียงแต่เธอจะถูกกล่าวหาว่าเป็นมือที่สาม แย่งคนรักของเพื่อนสนิทแล้ว เธอยังพลาดท่าเสียทีให้กับผู้ชายแปลกหน้า จนต้องกลายเป็น ‘ซิงเกิลมัม’ หอบเอาลูกในท้องระหกระเหิน หนีจากทุกสิ่งทุกอย่างไปอย่างไม่มีจุดหมาย สำหรับมหาเศรษฐีผู้รักความโสดอย่าง ‘พอล แลมพาร์ด’ แล้วเขาไม่เคยคิดเลยว่า

เพราะพี่สาวฝาแฝด หนีงานแต่งงานไป ‘หลิวเซียงอิ๋น’ จึงต้องเข้าพิธีแต่งงานกับ ‘เซี่ยชิงหลง’ ชายผู้ปักใจพี่สาวฝาแฝดของนางมาตั้งแต่เล็ก เพราะถูกหญิงในดวงใจหักหลังหนีไปกับชายอื่น ‘เซี่ยชิงหลง’ จึงเอาความโกรธแค้นที่มีทั้งหมดมาลงกับนาง นางที่หลงรักเขาหมดทั้งหัวใจ นางที่คอยอยู่เคียงข้างเขามาโดยตลอด

เตียงหัก…เพราะรักแรง

เมื่ออุบัติเหตุ ‘บนเตียง’ ไม่ใช่เรื่องของคนสองคน แต่มีหนึ่งชีวิตก่อเกิดขึ้นมาเป็นพันธะผูกรั้งเอาไว้ เขาจึงต้องทิ้งการแต่งงาน เพื่อมารับผิดชอบ ‘แม่ของลูก’ แม้เกลียดชังเธอเพียงใด แต่หน้าที่พ่อนั้นค้ำคอไว้ ทำให้เขาดิ้นรนหลีกหนีไม่ได้จริงๆ … “ต้องพูดให้ชัดใช่ไหมว่าฉันจะเอาเธอ ได้…ฉันจะเอาเธอไงวาสิตา

เพราะอารมณ์หงุดหงุดของเขาแท้ๆ ที่พลั้งปากไล่เธอไปเอาเด็กออก แล้วเธอก็ไปจริงๆ เธอหายออกไปจากชีวิตเขานานเกือบห้าปี วันนี้เขาเจอแล้วทั้งเมียและลูก จะทำยังไงดีในเมื่อเธอไม่ใช่ลูกไก่ในกำมือผมอีกต่อไป!!! “พ่อทำงานไกล ไปส่งดนย์ไม่ได้” พิราอรดึงลูกเข้ามากอดหัวใจสั่นสะท้านอย่างรุนแรง

สร้อยสะบันงา บุตรสาวของขุนนางเก่า เลือดผู้ดีที่แสนหยิ่งทระนง เธอกับครอบครัวต้องอัตคัดขัดสน เพราะสงคราม แต่ยังโชคดีที่มี เทียน หนุ่มลูกเจ๊กเจ้าของโรงสี คอยช่วยเหลือจุนเจือให้ได้อิ่มท้อง ทว่าเธอรับปากพ่อไว้ว่าจะทำให้ตระกูล วงศ์โกสุม หวนคืนกลับสู่ความรุ่งโรจน์ดังเก่า แล้วเทียนจะมอบสิ่งที่เธอต้องการให้ได้อย่างไร

เมื่อวาระสุดท้ายมาถึง นางร้ายผู้แสนโง่งมจึงรู้สึกสำนึก นางคือคุณหนูรองจวนโหวผู้เย่อหยิ่งเอาแต่ใจ เขาคือชินอ๋องผู้แสนดีและสุภาพอ่อนโยน นางตกหลุมรักเขาตั้งแต่แรกพบ ส่วนเขาเห็นนางเป็นเพียงหมากตัวหนึ่ง คนหนึ่งทุ่มเท คนหนึ่งหลอกใช้ คนหนึ่งโง่งมหลงในรัก ส่วนอีกคนหลงใหลเพียงอำนาจ

“หึ แค่นี้ทำเป็นโกรธมากกว่านี้ก็เคยมาแล้ว ทำไมพอมีผัวใหม่ เรียกสิ่งที่ผัวทำว่าเลวเลยเหรอ แต่ก่อนก็เห็นว่าออกจะชอบร้องครางตลอด” “คุณมันเลว ไม่เป็นสุภาพบุรุษ” เมยาวีเปล่งเสียงต่อว่าเขาอย่างยากลำบาก เจ็บจุกไปทั้งใจ “หึ ทำมาเป็นด่า ไวไฟสะขนาดนี้ ของขาดเหรอ ถ้าของขาดบอกนะ จะสงเคราะห์ให้”