เพราะเหตุใดธรรศและมัฌชิมาจึงหันหลังจากกัน ซ้ำร้ายความสัมพันธ์คืนเดียวยังสร้างดวงใจน้อยๆน่าหลงใหล แต่ถูกซ่อนเร้นภายใต้รอยรักของคนทั้งคู่อีกด้วย “ยัยหนูเป็นลูกของใครกันแน่” มัชฌิมาคงไม่รู้ตัวว่าตนเองหายใจลึกและยาวราวกับต้องการสงบสติอารมณ์ก่อนตอบเขาแบบกำปั้นทุบดิน “จะลูกใครก็ลูกอุ่นสิคะ”
ความผิดพลาดในวันนั้น ทำให้ ‘เพียงธาร’ ด้อยค่า ไร้ราคาในสายตาเขา ไม่เพียงแต่เขาจะไม่ยอมรับลูกที่เป็นเลือดเนื้อเชื้อไข แต่เธอยังถูกเขาตราหน้าและด่าว่าเสียๆ หายๆ เธอตัดสินใจออกไปจากชีวิตของเขาพร้อมกับลูก…ที่เขาไม่ต้องการ โดยไม่รู้เลยว่าวันหนึ่งเขาจะกลับเข้ามาในชีวิตเธออีกครั้ง
หากนายแพทย์ภวินท์รู้ว่า เธอซุกลูกแฝดของเขาเอาไว้อย่างมิดชิด เขาจะต้องมาพรากลูกไปจากเธอแน่ กระบวนการซ่อนลูกจากพ่อ รอกำหนดการหย่าจึงเกิดขึ้น เจ้าสองแสบวิ่งเข้ามากอดขาแม่ทันที แล้วแย่งกันพูด ชนิดที่ฟังแล้วตัวชาวาบราวกับถูกสาดด้วยน้ำแข็ง “แม่จ๋า มีคนมาหาแม่จ้า เขาบอกว่าชื่อ ‘พ่อ’”
คุณจะทำอย่างไร? ถ้ามีโอกาสพบ ‘รักครั้งแรก’ และ ‘รักครั้งเดียว’ อีกครั้ง นั่นคือสิ่งที่ ‘มิ่งกมล’ คิดในขณะที่พบ ‘กีรดา’ ผู้หญิงที่เคยหักอกเธอสมัยเรียนมหาวิทยาลัย เพราะรับรักไม่ได้ที่เธอเป็นผู้หญิง การพบกันครั้งนี้กีรดามีลูกสาววัยห้าขวบให้ดูแลในฐานะซิงเกิลมัมอีกด้วย ทั้งความสงสารและเพราะเคยรู้สึกดีๆ ต่ออีกคนมาก่อน
“คุณรู้ไหม ลูกคนแรกผมพลาดอะไรไป” “หือ… คุณพลาดอะไรเหรอคะ” “ผมพลาด…ต่อแขนต่อขาลูกอย่างไรล่ะ ท้องนี้ผมต้องจัดหนัก” ว่าเสร็จก็ก้มหน้าก้มตาจัดการลอกคราบเธอต่อ “อี๋ พูดมาได้หน้าไม่อาย เมียท้องยังคิดจะรังแก” “รังแกที่ไหน บอกว่าทาการบ้าน หัวข้อ……ต่อแขนต่อขาลูก” เขาว่าอย่างนั้น
เขารังเกียจผู้หญิงที่ทำได้ทุกอย่างเพื่อ ‘เงิน’ เหยียดหยามผู้หญิงใจง่ายที่ยอมขึ้นเตียงกับผู้ชายหน้าไหนก็ได้ ขอแค่ให้ ‘หล่อ’ ‘รวย’ และ ‘เร้าใจ’ และเธอก็เป็นแบบนั้น ผู้หญิงที่ยอมทำได้กระทั่ง ‘ตั้งท้อง’ กับผู้ชายที่ไม่เคยรู้จักและไม่ได้รัก แล้วจำเป็นหรือที่เขาต้องสนใจใยดีผู้หญิงพรรค์นั้น
เพราะความรักฝังใจ ชลธารไม่อาจเห็นชายที่เธอรักตกเป็นของผู้หญิงอื่นได้ การตัดสินใจครั้งนั้น ทำให้เธอกลายเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวด้วยวัยเพียงสิบเก้าปี หญิงสาวเก็บทุกอย่างไว้เป็นความลับ จนกระทั่ง ‘ชลธี’ พี่ชายของเธอรู้ว่า ใครเป็นคนทำให้หลานของเขาเกิดมาเป็นเด็กไม่มีพ่อ! เขาตั้งใจที่จะเอาคืนอย่างสาสม
จากความสัมพันธ์ต้องห้ามเพียงชั่วคืน ก่อเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขที่ไม่อาจบอกใครได้ กลายเป็นตราบาปที่ขอรับไว้แต่เพียงผู้เดียว… “บอกพี่มา! ใคร ใครที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้มินตรา!!” “ไม่! คุณนนท์อย่า มิ้นเวียนหัว คุณนนท์…” “มาอย่าสำออยมินตรา! เธอไปมั่วกับใครมาบอกพี่ บอกมาสิ บอกมา!!”
ความสัมพันธ์คืนนั้น เกิดเป็นทารกตัวเล็กๆ แดงๆ อาชวินมองคนเกิดใหม่ที่ถูกห่อพันด้วยผ้าในอ้อมแขนใหญ่โตของตนด้วยความรู้สึกบอกไม่ถูก ต่อจากนี้ไปเขาต้องทำอย่างไร การเป็นพ่อเขาต้องทำอย่างไรกัน แล้วหนุ่มชาวไร่อย่างเขาจะต้องรับมือกับเจ้าของเสียงโหยหวนที่แหกปากร้องทุกสิบนาทีนี้อย่างไร
เป็นแค่ลูกจ้าง ต้องทำตามหน้าที่ ไม่มีสิทธิ์เรียกร้อง ไม่มีสิทธิ์รัก… ความจำเป็นทำให้มิ่งขวัญยอมเอาตัวเข้าแลกเพื่อเงินจำนวนหนึ่ง หน้าที่ของหล่อนคือ ‘ทำตัว’ เป็นคนรัก ทำให้เขาพอใจ ทว่า…จะทำอย่างไร เมื่อลูกจ้างที่ไร้ค่า แต่ไม่ได้ไร้หัวใจ กลับมีเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาติดกาย… เมื่อสัญญาจ้างชั่วคราวจบลง
เพราะความเข้าใจผิด ทำให้เขาจากหล่อนไปไกลแสนไกล และไม่คิดกลับมาอีก แต่เมื่อได้พบกันอีกครั้ง เด็กที่เขาเห็นคนนั้นกลับกลายเป็นลูกที่เขาไม่เคยได้อุ้มชูและรู้ว่ามี…
มะลิร้อยต้องเจ็บปวดเมื่อถูกผู้ชายที่รักหมดหัวใจสลัดทิ้ง ที่แย่ยิ่งกว่าคือหล่อนต้องอุ้มท้องลูกของเขาไปด้วย แต่ในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดีอยู่บ้าง เมื่อวันหนึ่งผู้ชายที่แสนดีขอหล่อนแต่งงาน มิหนำซ้ำยังไม่ถือสาว่ามีลูกติดท้องอีกคน จึงตัดสินใจแต่งกับคนอื่นให้รู้เรื่องรู้ราวไป!!
เพียงเพราะอยากเอาใจบุพการีที่อยากอุ้มหลาน เขาจึงต้องสรรหาแม่พันธุ์ชั้นดีมารับหน้าที่ “แม่ของลูก” และคนที่ถูกเลือกก็คือเธอ… เจ้าของร้านขนมหวานหน้าใสที่ละลายหัวใจเขาได้ตั้งแต่แรกพบ… “แต่ฉันไม่ต้องการความรับผิดชอบจากคุณค่ะ ฉันแค่…อยากให้คุณลืมมันไปซะเราต่างก็เมาไม่ได้สติกันทั้งคู่”
ก่อนนั้น…มีเธออยู่ข้างกายแต่ไม่เคยเห็นคุณค่า ตอนนี้…เธอจากมาแสนไกลแต่ทำไมในใจกลับโหยหา… ยิ่งเมื่อได้รู้ว่าเธอมีเลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเองติดท้องมา เขาจึงต้องยอมแหกทุกกฎกติกาเพื่อให้ได้เธอมาครอบครอง…
อะไรจะเกิดขึ้น…เมื่อนักศึกษาวัยใส ต้องกลายมาเป็น “ภรรยาปลอมๆ” ของเจ้าพ่อมาเฟียจอมโหด สิ่งที่เธอต้องซ่อนไว้ไม่ใช่แค่เพียง “ความรัก” แต่ยังมี “ความลับ” ที่เขาจะไม่มีวันล่วงรู้ “ค่าจ้างหนึ่งล้านบาทแลกกับการขาดอิสรภาพเพียงหนึ่งเดือน ฉันว่ามันคุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้ม เธอคิดเหมือนกันรึเปล่า ดุจตะวัน”