พระเอกแก่กว่านางเอก (โคแก่)

ภูเมฆแวะซื้อยาตอนไปซื้อน้ำให้เธอ เขากัดปากล่างอย่างเกร็งๆ เพราะกลัวว่าตัวเองจะกดนิ้วลงน้ำหนักมือเยอะไปแล้วคนแก้มช้ำจะเจ็บ ถึงจะไม่เห็นเหตุการณ์ตอนลินจงโดนทำร้าย ก็เดาไม่ยากว่าเป็นฝีมือของป้าเธอ ภูเมฆโกรธ โกรธหญิงวัยกลางคนที่ใจร้ายพอจะตบ หนูลินของเขา ทั้งที่ก็เห็นว่าหนูลินของเขาตัวเล็กกระจ้อยร่อยแค่นี้

การที่ทีปกรผ่านช่วงเวลาร้ายๆ ในชีวิตมาได้อย่างสง่างาม ทำให้นันท์นพินนับถือและหลงรักเขามานาน เฝ้าตามจีบ ตามอ่อยผ่านไอจี Ruenkunnam มาถึงสี่ปี โดยที่เขาไม่เคยรู้เลยว่าเจ้าของไอจีจอมตื๊อคนนี้เป็นใคร ในที่สุดทีปกรก็ได้เจอ ‘เมียมโน’ ตัวเป็นๆ ของเขา ผิดคาด เธอช่างไร้เดียงสา

เมื่อโนรี หลานสาวยายแถม แม่สื่อมือวางอันดับหนึ่งแห่งพระนคร ต้องมาตามหาคู่ให้กับคุณฤทธิ์ หนุ่มใหญ่ผู้ครองตนเป็นโสดมาจนอายุสี่สิบปี ให้ตายเถอะ…อายุขนาดนี้ ถึงพร้อมทั้งรูปสมบัติ และทรัพย์สมบัติ แต่ยังอยู่เป็นโสดไม่ยอมมีคู่มาจนบัดนี้ เอ…กลิ่นมันชักจะทะแม่งๆ

“พี่พาใครไปที่คอนโดหรือเปล่า” นับดาวพยายามสูดกลิ่นน้ำหอมภายในรถ แม้จะเจือจางลงแล้วแต่เธอก็รู้ว่านั่นเป็นน้ำหอมผู้หญิง เพิ่มความน่าสงสัยมากขึ้นไปอีกเมื่อเขาเงียบไม่ยอมตอบ “พี่พาใครมาที่ห้อง และก็พาขึ้นรถคันนี้ด้วย” “ใช่ผู้หญิงที่แม่พี่พูดถึงหรือเปล่า” … “อือ”

‘ลลิศา’ นักศึกษาปีหนึ่งถูกแฉว่าเป็น ‘เด็กเสี่ย’ ทั้งที่ความจริงเธอก็แค่เป็นแฟนกับ ‘เสี่ย’ ไม่ใช่เด็กของเขาสักหน่อย “แกะซะสิ ชอบก็เอา ไม่ชอบจะได้เอาไปเปลี่ยน” ลลิศาหยิบถุงสีขาวใบใหญ่ขึ้นมา ซึ่งถุงใบใหญ่นั้นมีตัวหนังสือที่เขียนว่า ‘Gucci’