นิยาย/การ์ตูน ที่พระเอกแก่กว่านางเอก นางเอกอายุน้อยกว่าพระเอก (แนวโคแก่กินหย้าอ่อน)
“ถอดกางเกงแล้ว นอนลงไปค่ะ” “แต่เฮียอยากอยู่ข้างบน เฮียอยากทำเอง” “ไม่ต้องเลยค่ะ เฮียทำนาน กว่าจะเสร็จ หนูไม่ได้การไม่ได้งานกันพอดี” “แต่ครั้งที่แล้วต้อยติ่งก็อยู่ข้างบน” คนอยากสำแดงลีลารักทักท้วงเสียงอ่อย “จะเอาหรือไม่เอาคะ ถ้าไม่เอาหนูจะออกไปทำงาน” “เอาครับ…เอา” พอเธอขู่ เขาก็หงอ
“นี่ปล่อยนะคนบ้า คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง” เสียงหวานแหบเครืออย่างคนเพิ่งตื่นโวยวาย สองมือน้อยดันอกกว้าง ขืนตัวออกจากอ้อมแขนเขาเต็มที่ “มาตามเมีย” “ไปตามที่อื่นสิ ที่นี่ไม่มีเมียคุณ!” “ความจำสั้นจัง เพิ่งจะเมื่อคืนนี้เอง วันนี้ลืมแล้ว… ถ้าลืมจะทวนให้อีกรอบดีไหม หืม?”
“หนูอ้าย…อาอยาก…” ความรักของเขาช่างมอมเมา เร่าร้อน และพร่าผลาญหัวใจ เธอเหมือนกระต่ายที่ยังไม่รู้จักโลกกว้าง แต่กลับถูกปล่อยเข้าไปในป่าที่เต็มไปด้วยสิงสาราสัตว์ แล้วเขา…ก็ค่อยๆ เปลี่ยนให้เธอกลายเป็น ‘งูพิษ’ “ฉันจะไม่ยอมตกเป็นเหยื่อ ฉันจะเป็นคนควบคุมทุกความสัมพันธ์”
“จะอยู่อีกแค่สามวัน เสาร์อาทิตย์นี้ไม่ได้เจอกัน…” เขาบอกคล้ายจะเตือนให้เธอละกิริยาเกี่ยงงอน จมูกโด่งชอนไชหลังใบหูจนหญิงสาวขนลุกเกรียวไปทั่วร่าง มือได้รูปนั้นแกะกระดุมเสื้อนักศึกษาของเธอเป็นพัลวัน
“เอิงไม่สนใจอะไรแล้วล่ะค่ะ เอิงมีคุณอยู่ตรงนี้” เธอทำท่าฮึดสู้ “เกี่ยวอะไรกับผมล่ะ” เขาถาม กระนั้นก็ดีใจ “ก็คุณเหมือนพ่อ เหมือนพี่ชาย เหมือนเจ้านาย ที่คอยปกป้องเอิงจากภัยร้ายทั้งปวงนี่นา” “ฟังพี่นะอิหนู จะเรียกใครว่าพ่อทั้งที ระวังปากให้ดี พูดให้มันดี ๆ นะ” “ก็พ่อของลูกไงคะ”
สาวน้อยวัย 18 กับการตั้งครรภ์เลือดเนื้อเชื้อไขของผู้ชายใจร้ายเย็นชา เขาไม่ต้องการลูก แต่เขาต้องเธอ…ปลดเปลื้องความใคร่บนเตียง หัวใจดวงน้อยไม่ประสา…จะทานทนความเจ็บปวดได้นานสักแค่ไหน เมื่อเขาให้เธอเป็นได้เพียง…เมียบำเรอ เป็นเพียงตุ๊กตาแสนหวานที่มีชีวิต ในขณะที่ตวงขวัญ มอบให้เขาไปหมดสิ้น
จาเร็ด ร็อกเวลล์ นักอุตสากรรมคอนสตรัคชันขนาดยักษ์ หลงรักสาวน้อยแปลกหน้าที่เจอกันบนทางหลวงตั้งแต่แรกเห็น เช่นเดียวกับที่เธอเองจงใจดักบ่วงสวาทเขา อย่างนี้จะไม่ให้ปลื้มยังไงไหว แน่ละที่เขาต้องเล่นตัวนิดหน่อย เพราะไม่อยากโดนเด็กหลอก หากชายหนุ่มจะทำอย่างไรเมื่อรู้ว่า แม่สาวน้อยแก่นเซี้ยว
เดสมอนด์ เจมส์ คิง ฝาแฝดคนพี่แห่งอาณาจักร คิงคอร์ปอเรชัน คือ พ่อมดทางการเงินแห่งยุค เขาเลี้ยงสาวน้อยเจ้าปัญหาคนหนึ่งไว้เป็นสิบปีโดยที่พยายามเก็บซ่อนคมเขี้ยวให้ห่างจากเธอ รุ้งพราย หลงรักผู้ปกครองของตัวเอง แม้จะรู้ว่าเขาเห็นเธอเป็นเพียงเด็กกำพร้าที่ต้องเจียดเวลามาดูแลเท่านั้น
อุณากรรณ สามใบเถาคนกลางแห่งบ้านสุกนต์ธี ผู้มีเสน่ห์ปลายจวัก ได้เลื่อนขั้นเป็นผู้ช่วยพีเอของ วสวัตติ์ ศิวราชภักดี บิ๊กบอสแห่งเคนต์ อินดัสตรีส์ เธอตกหลุมรักเขาทันที เพราะเจ้านายเพลย์บอยเคยช่วยชีวิตตนตั้งแต่แรกเจอ วสวัตติ์รู้ดีว่า ‘ลูกแมวน้อย’ มอบหัวใจให้เขาเป็นแน่แท้จึงหาเรื่องให้เธอมาอยู่ใกล้
ใครๆ ก็รู้กันว่า ดนัทธ์ ฤทธิเดชเดชากุล เคยเข้าพิธีแต่งงานกับเด็กสาวคนหนึ่งเมื่อสามปีก่อน ด้วยวัยที่ต่างกันถึงสิบเจ็ดปี ทำให้เขาตัดสินใจผลักไสเธอไปจากชีวิต โดยไม่คิดว่าวันนี้เขาจะเจอข่าวกระแทกใจว่าเมียตัวเองหนีไปมีรักใหม่ แถมยังมีหนามตำใจเป็นเด็กแฝดน่ารักถึงสองคน
เป็นหนุ่มเจ้าชู้มีผู้หญิงมากมายมาตั้งหลายปี พอมีเมียทั้งทีจะบอกรักก็สั่นไปหมด อยากจะกอดก็ไม่ค่อยกล้า ได้แต่อ่อยทีละนิดทีละหน่อย ให้เมียจำยอมอย่างเธอใจอ่อน รู้ถึงไหนอายถึงนั่นว่ะไอ้ธีร์
น้ำค้าง สาวน้อยแสนซื่อถูกพรากพรหมจรรย์ไปโดยไม่รู้ตัว เมื่อไม่มีทางเลือก เธอจึงต้องมาอยู่ในความปกครองของ นายหัวคีรี หนุ่มวัยสามสิบห้าผู้แสนเย็นชาและว่ากันว่าเขาไม่มีหัวใจ “สำหรับฉัน…นี่คือการรับผิดชอบ” “แล้วถ้าหนูไม่ต้องการความรับผิดชอบของนาย แต่อยากกลับบ้านล่ะคะ”
มารดาเถอะ! ในเมื่อเขาต้องการหย่านางกลับไม่ยินยอม เวลานี้เขาไม่อยากหย่า แต่นางกลับคิดจะมอบหนังสือ หย่าให้กับเขา ช่างเป็นภรรยาที่อวดดีเกินไปแล้ว เป็นเขา! หลันลี่ถังโมโหจนอยากหลั่งน้ำตาออกมา ความโกรธเกรี้ยวทำให้นางลืมสิ้นแม้กระทั่งริมฝีปากที่ยังบวมเจ่อ ในใจนึกเข่นเขี้ยวจนอยากจับโจรเฒ่าราคะผู้นั้น
จู่ ๆ ก็ถูกบังคับให้หมั้นกับอาจารย์ที่มหา’ลัยเดียวกัน คณะเดียวกัน และเธอก็กำลังเรียนกับเขา! ซ้ำยังเคี่ยวเรื่องคะแนนเสียยิ่งกว่าอะไร! ‘พัฒน์ธิดา’ จึงพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อถอนหมั้น แต่ไป ๆ มา ๆ กลับกลายเป็นเธอที่อยากให้การหมั้นนั้นเป็นหนทางไปสู่การแต่งงาน เธอจึงพยายามวางกับดัก (ตื้น ๆ) เพื่อหลอกล่อ
“ทำบ้าอะไรปล่อยข้านะ…อื้อ” ประคุณเจ้าช่วยลูกด้วย! จงกลนีอยากจะดิ้นพล่านชักดิ้นชักงอเสียตรงนี้ แต่เกินปัญญา เมื่อมือสองข้างถูกมือข้างหนึ่งของคุณสิงห์รวบไว้ด้านหลัง พร้อมกับล็อกเอวไม่ให้ขยับหนี ส่วนมือสากข้างที่เหลือจับท้ายทอยเธอไว้มั่น แล้วนำปากมาประกบกับปากของเธอ