นางเอกมีลูก

เพราะอารมณ์หงุดหงุดของเขาแท้ๆ ที่พลั้งปากไล่เธอไปเอาเด็กออก แล้วเธอก็ไปจริงๆ เธอหายออกไปจากชีวิตเขานานเกือบห้าปี วันนี้เขาเจอแล้วทั้งเมียและลูก จะทำยังไงดีในเมื่อเธอไม่ใช่ลูกไก่ในกำมือผมอีกต่อไป!!! “พ่อทำงานไกล ไปส่งดนย์ไม่ได้” พิราอรดึงลูกเข้ามากอดหัวใจสั่นสะท้านอย่างรุนแรง

วินาทีที่ลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วพบว่า…ร่างกายเปลือยเปล่า…มีชายคนหนึ่งนอนคว่ำหน้าอยู่ข้างๆโลกทั้งใบเหมือนจะดับวูบลงในวินาทีนั้น… ”ชลพรรษา” สาวสวยที่เมาจนขาดสติเพียงคืนเดียวต้องกลับกลายเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ หล่อนตัดสินใจเลี้ยงลูกเพียงลำพังไม่เคยคิดเรียกร้องอะไรจาก ”สามีชั่วคืน”

จันทร์กระจ่างเป็นเพียงเงาของใครบางคน ที่เขามีไว้เพื่อปลอบใจตัวเองว่าใครคนนั้นยังคงอยู่… จนกระทั่งถึงวันที่แน่ใจแล้วว่าไม่มีวันที่เขาจะมองหล่อนอย่างคนรัก จึงตัดสินใจเดินออกมาเงียบๆ พร้อมกับอีกหนึ่งชีวิตที่เพิ่งอุบัติ…

‘ปาริสา’ ตั้งใจมาขอหย่ากับสามี ที่เจอกันครั้งสุดท้ายในคืนแต่งงานเมื่อสามปีก่อน ทว่าในวันเดียวกันนั้น… ‘เจคอบ’ กลับเปลี่ยนภรรยาในนามให้กลายเป็นภรรยาทางพฤตินัยได้สำเร็จ มิหนำซ้ำยังล่ามเธอเอาไว้ด้วยโซ่เส้นใหญ่ที่เรียกว่า ‘ลูก’ “ปีนี้คุณอายุเท่าไหร่แล้วนะ?” “เอ่อ ยี่สิบค่ะ ยี่สิบปีแล้ว” “งั้นก็ไม่ใช่ผู้เยาว์แล้วสินะ”

เขาต้องการมีลูก แต่ไม่ต้องการมีเมีย ทางเลือกที่ดีคือการจ้างผู้หญิงสักคนมาอุ้มบุญ ทว่า… เธอกลับขโมยลูกของเขาไปนี่สิ โทษของเธอคือ ต้องมาเป็นเมียจริงๆ ของเขา อลิชาใช้ชีวิตอย่างสงบสุขกับน้องโรซีลูกสาวตัวน้อยวัยห้าขวบ วันหนึ่งอลิชาได้ช่วยชีวิตผู้ชายคนหนึ่งไว้ คนที่ครั้งหนึ่งเคยว่าจ้างให้เธอ เป็นแม่อุ้มบุญ

หลายปีผันผ่านโดยไม่คาดหวัง เขากลายเป็นหนุ่มใหญ่ประธานบริษัทระดับโลกหวนกลับมาหาเองด้วยความคิดถึง เธอเลือกปิดบังความลับไว้เพราะคิดว่าตระกูลเขาคงไม่ต้องการ แต่น้องมะนาวลูกสาวผู้น่ารักและฉลาดเกินวัยของกลับเป็นฝ่ายเดินไปบอกเผยความลับว่า “คุณคือคุณพ่อของหนูค่ะ”

“ลูกผมยังไม่ตายใช่ไหม!” คราวนี้ชายหนุ่มเปลี่ยนจากล้อเล่นมาเป็นแข็งกร้าวแต่หญิงสาวทำหน้าเหมือนรำคาญ หมุนตัวหนีแต่เขาตวัดแขนเอาไว้ “ปล่อยนะ” “มิเรียมใช่ไหม มิเรียมเป็นลูกผม” “ไม่ใช่ จะให้บอกอีกกี่ครั้งว่าลูกคุณตายไปแล้ว ฉันจะเก็บเลือดเนื้อเชื้อไขผู้ชายมั่วไม่เลือกอย่างคุณเอาไว้ให้ประจานตัวเองทำไม”

‘ลูก’ คือสิ่งเดียวที่ร้อยรัดเธอและเขาไว้ด้วยกัน “ไม่ได้อยากท้องงั้นเหรอ ? หึ…ตอนนี้คุณจะพูดอะไรก็ได้” “ขวัญไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้จริงๆ คุณเจตน์จะเชื่อหรือไม่เชื่อก็แล้วแต่” “ขวัญแค่อยากบอกให้คุณเจตน์รับรู้ แต่ถ้าคุณไม่ได้ต้องการ ขวัญก็จะจัดการ…” “จัดการยังไง ?” “อย่าแม้แต่จะคิดที่จะเอาเด็กออก…”

วเรนทร์เพิ่งรู้ว่าผู้หญิงเขาเก็บซ่อนไว้ในมุมมืดมาหลายปีสำคัญแค่ไหนก็ตอนที่เธอตัดสินใจหันหลังให้เขา…พร้อมกับลูกในท้อง คนที่เคยคิดว่าตัวเองเป็นต่อยอมทำทุกทางอย่างที่ไม่เคยลงให้ใครขนาดนี้มาก่อนเพียงขอแค่ได้ใกล้ชิดผู้หญิงและเด็กน้อยที่เป็นเหมือนลมหายใจ ไหมทอ…หญิงสาวแสนดี

แต่แล้วเจตนาบริสุทธิ์ของเขาก็ต้องแปรเปลี่ยน เมื่อเธอเติบโตขึ้นเป็นหญิงสาวที่สวยสะพรั่ง ในตอนแรกที่เขาเห็นเธออีกครั้งในรอบสี่ปี เขาเพ้อเจ้อจินตนาการไปว่าเธอเป็นนางจากสรวงสวรรค์ เขาใช้ความเจ้าเล่ห์และอำนาจในมือทำให้เธอตกเป็นหนึ่งในนางบำเรอของเขา เขาลุ่มหลงแต่ก็เผลอทำร้ายเธออย่างไม่น่าให้อภัย

ไป่หลิงซี ฟื้นขึ้นมาในร่างของพระชายา หนิงเหยาผู้พ่ายแพ้ อ่อนแอ รันทดหดหู่ มีสามี สามีก็ไม่รัก ลูกๆ ทั้งสองก็ถูกแยกพรากไป หนำซ้ำนางยังถูกข่มเหงรังแก เป็นที่ขบขันขายหน้า… หากใครจะรู้เล่าว่า…ชะตาของหนิงเหยาจะถูกพลิกเปลี่ยนควันตลบ เมื่อไป่หลิงซีลืมตาตื่นขึ้นมานี่เอง!

ไปรยาจดจำได้ทุกจังหวะความคิดและความรู้สึกในเวลานั้น หล่อนไม่เคยลืมมันได้เลย… พลันเสียงเจื้อยแจ้วที่แสนคุ้นเคยก็ดึงหญิงสาวให้ออกจากความหม่นหมอง ‘แม่กุ๊บกิ๊บคร้าบ แม่กุ๊บกิ๊บอยู่หนาย คุณตาพาอชิไปซื้อขนมมาเยอะแยะเลยคร้าบ’ สำหรับไปรยา เป็นเด็กชายอชิระผู้เป็นแก้วตาดวงใจของหล่อน