นางเอกปิดบังพระเอกเรื่องลูก (ท้องแล้วหนี)

เธอไม่รู้จักเขา เขาก็ไม่รู้จักเธอ เพราะเธอก็คิดว่าเขาคือชายหนุ่มในฝัน คือนิยามของความสมบูรณ์แบบ ส่วนเขาก็คงคิดว่าเธอคือคุณหนูใจแตก แต่แท้จริง ทั้งคู่ก็แค่มนุษย์คนธรรมดาทั่วไปที่เจ็บปวดและเปราะบางไม่ต่างจากใครๆ ไม่ใช่เจ้าชายหรือคุณหนูจากดินแดนมหัศจรรย์แห่งหนไหน “นั่งตรงนี้เป็นเพื่อนพี่อีกหน่อยได้มั้ย”

พระราม ทายาทโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังสุดอัจฉริยะ ชีวิตของเขาเพอร์เฟ็คทุกอย่างเว้นเสียแต่เรื่องความรักที่ต้องมาโดนเมียทิ้งเพราะความใจร้ายของตัวเอง พราวพริ้ง อดีตเมียขัดดอกที่ต้องกลายมาเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวสู้ชีวิตหาเงินเลี้ยงลูกคนเดียวตั้งแต่อายุยี่สิบเจ็ด โดยที่พ่อของเด็กไม่เคยรู้เรื่องลูกมาก่อน

“อย่าทำให้พี่โกรธ พี่จะย้ำเป็นครั้งสุดท้าย มีอะไรไปคุยที่บ้าน” “ครั้งแรกโปรดปลอบใจตัวเองว่าพลาด แต่นี่มันดันมีจนถึงครั้งที่สี่และอาจจะมีครั้งที่ห้า หก เจ็ดแปดตามมา” ภรรยาสาวกัดปาก “พอกันที !” คนพรรค์นี้ไม่เหมาะสมเป็นพ่อของใคร นี่อาจจะเป็นของขวัญที่เลวร้ายในวันครบรอบแต่งงาน หากลูกน้อยในครรภ์

แม้ไม่มีหลักฐานหลงเหลืออยู่ในความทรงจำ แต่กระนั้นก็ไม่อาจปกปิดหลักฐานที่มีเลือดเนื้อและหัวใจ “ข้าวหอมไม่มีพ่อเหรอคะ” เสียงสะอื้นของเด็กที่ถามมา เรียกน้ำตาผู้หญิงคนหนึ่งให้ไหลหลั่ง อดีตอันแสนเศร้าเป็นหนามแหลมที่เจือปนอยู่ในลมหายใจทั้งยามหลับและยามตื่น แต่ยังไม่ขมขื่นเท่าความจริงในวันนี้

ครึ่งหนึ่งรักเคยสลักลงกลางใจ ครั้งนี้ขอฝากแค้นไว้ชั่วนิรันดร์! “ใครเป็นพ่อของเด็ก” คำถามชายหนุ่มเคร่งเครียด แม้รู้ดีแก่ใจลึกๆ ว่าคำตอบคืออะไร ดวงตาคมเข้มเป็นประกายจัดจ้า… กดดันราวทะเลก่อนเกิดพายุร้าย ชนิดที่เรียกได้ว่าหากคนอื่นมาเห็นคงเผลอสะดุ้งโหยง หากแต่กรวินท์หรือจะกลัว ในเมื่อหล่อนมั่นใจว่า

หัวใจเขาอิสระ แต่สถานะเขาถูกผูกพัน เมื่อพบเจอกัน ความสัมพันธ์จึงยังคลุมเครือ จนเป็นเหตุให้เธอต้องเดินจากไปพร้อมกับลูก ส่วนตัวเธอ ก็ไม่คิดจะเข้ามาทำให้ชีวิตรักของใครต้องพัง เมื่อรู้ตัวว่ากำลังจะมีเด็ก เธอจึงขออยู่ให้เงียบที่สุด ก่อนเดินออกมาจากชีวิตเขา

ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีเขาก็ยังมีเธออยู่เต็มหัวใจ แล้วทำไมเขาถึงจะไม่ทวงหัวใจของเธอคืนมาล่ะ และแถมยังมีของขวัญชิ้นพิเศษที่เธอตั้งใจปิดบังเขาเอาไว้อีก จึงยิ่งต้องทวงคืน “กลับไปซะคุณศิวา” ยี่หวาเอ่ยไล่อีกครั้ง “แล้วก็อย่ามายุ่งกับฉันและลูกของฉันอีก” “ยี่หวาคนเดียวทำให้ลูกเกิดมาไม่ได้หรอกนะ”

ชีวิตคู่ที่ลุ่ม ๆ ดอน ๆ จากการถูกบังคับแต่งงานกำลังจะไปได้ดี แต่กลับต้องจบลง เมื่อเขากล่าวหาว่าเธอโกงเงินบริษัทเขา ทั้ง ๆ ที่เธอไม่ได้ทำ! โชคชะตาต่างหากที่โกงเธอ เคยสูงส่งบนฟ้า ดึงลงมาต่ำสู่ดิน… และถ้าจะมีอะไรสักอย่างที่เธอโกง คงจะเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขตัวน้อยคนนี้กระมัง

พอสัญญาฉบับนั้นหมดอายุ รัดเกล้า ก็รู้สึกเหมือนกำแพงน้ำแข็งที่เคยตั้งไว้ พลอยละลายหายไปด้วย แต่ถ้ามีคนถาม ก็ตอบไม่ได้ว่าแท้จริงแล้ว สถานะระหว่างตนกับอีกฝ่ายคืออะไร เด็กเสี่ยหรือคนรัก? เพราะ มิ่งมงคล โอนเงินเข้าบัญชีให้ทุกเดือน เดือนละหกหลัก ขณะเดียวกัน เขาก็รักใคร่เอ็นดู ตามใจหล่อน ถ้ามีเวลาว่างก็พาไปกินข้าว

เราจะยอมเสียสละคนที่เรารักให้คนอื่นทั้ง ๆ ที่รู้ว่าหัวใจจะต้องเจ็บได้จริง ๆ หรือ นี่คือคำถามที่คำตอบของใครหลายคนอาจตอบกลับมาว่า “ไม่” เพราะความรัก ไม่ใช่เรื่องที่ต้องเสียสละคนที่รักให้ใคร แต่คำตอบของ ปลายฝน หญิงสาวที่แอบรักเพื่อนสนิทที่เพิ่งกลายมาเป็นคนรักจากความผิดพลาดเพียงค่ำคืนเดียวอย่าง ปฐวี

เมื่อ 7 ปีที่แล้ว เธอยอมเดินออกจากชีวิตของผู้ชายคนหนึ่งตามความต้องการของเขา โดยไม่รู้ตัวเลยว่ามีชีวิตน้อย ๆ เธอกำเนิดอยู่ในครรภ์ แต่ … หลังจากรู้ตัว คีติกาทุ่มเททั้งชีวิตให้กับสาวน้อยที่เป็นดั่ง ‘แก้วตาดวงใจ’ เสมือนฟ้าผ่าลงมากลางใจอีกครั้ง เขา … ครรชิตพล ย้อนกลับเข้ามาอีกครั้ง

“เสี่ยวชุนลูกไม่อยากพบท่านพ่อหรือจ้ะ” นางยังใช้น้ำเสียงอ่อนโยนกับเขาไม่มีการบีบบังคับใดๆ ทั้งสิ้นล้วนเป็นพวกเขาที่ต้องตัดสินใจเอง รวมถึงเป็นหน้าที่ของชินอ๋องเช่นกันที่จะต้องเอาชนะใจพวกเขาให้ได้ เสี่ยวชุนส่ายหน้าไปมาและยังคงก้มหน้าอยู่ท่าเดิมเด็กน้อยกำลังสับสน เพราะเขาไม่เคยมีพ่อมาก่อน